بی‌حاصل، دمیده شدن حیات در کالبد طبیعت به وضوح مشاهده می‌گردد، اگر با تأمل و تدبّر به این حادثه بنگرید، قطعاً آن را نمونه‌ای روشن از زنده شدن مردگان در قیامت خواهید یافت:
﴿وَ اللهُ الَّذى أَرْسَلَ الرِّياحَ فَتُثيرُ سَحاباً فَسُقْناهُ إِلى بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحْيَيْنا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها كَذلِكَ النُّشُور﴾. (۱)
خداوند کسى است که بادها را فرستاد تا ابرهایى را به حرکت درآورند؛ سپس ما این ابرها را به سوى زمین مرده‌اى راندیم و به وسیله آن، زمین را پس از مردنش زنده مى‌کنیم؛ رستاخیز نیز همین گونه است.
﴿وَ مِنْ آياتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خاشِعَةً فَإِذا أَنْزَلْنا عَلَيْهَا الْـماءَ اهْتَزَّتْ وَ رَبَتْ إِنَّ الَّذى أَحْياها لَـمُحْيِ الْـمَوْتى إِنَّهُ عَلى كُلِّ شَىْ‌ءٍ قَديرٌ﴾. (۲)
و از نشانه‌های پروردگار آن است که زمین را می‌بینی که مرده و خموده است ولی وقتی ما باران را بر آن نازل می‌کنیم به جنب و جوش می افتد و نشو و نما می‌یابد به درستی همان کسی که زمین را زنده می‌کند؛ مردگان را نیز زنده می‌سازد. هما او بر هر امری تواناست.
۳ .۲. گریز از مسئولیت
اعتقاد به قیامت و روز حساب، پشتوانه نیرومندى براى احساس مسئولیت و پذیرفتن محدودیت‌هاى رفتارى و خوددارى از ظلم، تجاوز، فساد و گناه است و با انکار آن، راه براى هوس‌رانی‌ها و شهوت‌پرستی‌ها و خودکامگی‌ها باز مى‌شود. (۳) قرآن کریم با اشاره به این عامل مى‌فرماید:
___________________
(۱) فاطر/ ۹.
(۲) فصلت/ ۳۹.
(۳) آموزش عقائد، ص۳۴۲
