درس بیست و چهارم
پیامبران الهی
تاکنون مباحثی درباره اصل پیامبری مطرح شد که همه پیامبران را در بر می‌گرفت؛ از این مباحث به «نبوّت عامّه» تعبیر می‌شود. در پایان مبحث نبوّت عامّه، شایسته است که معرفی کوتاهی از پیامبران، طبقات و مراتب آنان و کتاب و آئین و زبانشان صورت گیرد.
۱. منبع صحیح شناخت پیامبران پیشین
تنها راه صحیح برای آگاهی از انبیای گذشته، قرآن کریم و اخبار و آثار معتبری است که از معصومان عليهم‌السلام به دست ما رسیده است. کتب انبیای پیشین که هم اکنون در دسترس است، براساس شواهد تاریخی، تحریف شده و تاریخ ادیان الهی نیز بر تحریف کتب پیشین دلالت میكند. گزارش‌های تاریخی مستقل هم از حوادث عصر پیامبران در دسترس نیست. همچنین برخی از مضامین این کتب نیز از آنجا که با عقل و با اصول مسلّمِ اعتقادی و اخلاقی شرایع الهی سازگاری ندارد، شاهدی استوار بر این تحریف می‌باشد. لذا تنها راه برای اثبات نبوّت انبیای گذشته، مراجعه به قرآن کریم و فرمایش های معصومین عليهم‌السلام است.
۲. تعداد انبیاء و رسولان الهی
در احادیث، تعداد انبیاء، یک صد و بیست چهار هزار نفر، و تعداد رسولان الهی ، سیصد و سیزده نفر بیان شده است. (۱) از میان این تعداد، در قرآن کریم فقط از بیست و شش نفر از انبیاء نام برده شده است که عبارتند از: آدم، ادریس، نوح، هود، صالح، ابراهیم، لوط، الیسع، ذوالکفل، الیاس، یونس، اسماعیل، اسحاق، یعقوب، یوسف،
___________________
(۱) معانی الاخبار، ص۳۳۳؛ قصص الأنبیاء جزایری، ص۳۲۲؛ امالی صدوق، ص۲۳۶.
