۱. ۴. جهانی بودن
جهانی بودن دعوت پیامبر اسلام و عدم اختصاص آن به قوم یا منطقه خاصی، از اصول روشن آیین این پیامبر الهی است و حتی كسانی هم كه ایمان به آن ندارند می‌دانند كه دعوت اسلام، همگانی بوده و محدود به منطقه جغرافیایی خاصّی نبوده است.
بهترین و معتبرترین مدرك برای اثبات مدّعای بالا، قرآن كریم است كه حقّانیت و اعتبار آن در درسهای گذشته، واضح گردید. كسی كه یك مرور اجمالی بر این كتاب الهی بكند با كمال روشنی در خواهد یافت كه دعوت آن، عمومی و همگانی است و اختصاص به قوم و زبان معینی ندارد.
قرآن کریم در آیات زیادی همه مردم را با عنوان ﴿یا أَیهَا النّاس﴾ (۱) و﴿یا بَنِي آدَم﴾ (۲) مورد خطاب قرار داده و هدایت خود را شامل همه انسانها ﴿النّاس﴾ (۳) و همه جهانیان ﴿الْعالَـمِین﴾ (۴) دانسته است:
﴿تَبارَكَ الَّذي نَزَّلَ الْفُرْقانَ عَلى عَبْدِهِ لِيَكُونَ لِلْعالَـمِينَ نَذيراً﴾. (۵)
بزرگ و پر برکت است آن خدایی كه فُرقان [جدا سازندۀ حق از باطل] را بر بنده خود نازل فرمود تا برای جهانیان هشداردهنده باشد.
در آیه فوق، «ال» بر جمعِ سالم «عالَمین» وارد شده است، و بنابر قواعد زبان عربی، عمومیت را می‌رساند، یعنی ﴿اَلْعالَـمِین﴾ به معنای«همه جهانیان» است. لذا در این آیه، بیم‌دهندگی قرآن کریم برای همه کسانی است که در هر زمان و مکانی تا رستاخیز می‌آیند و به زمان، مکان و یا افراد معینی اختصاص ندارد. از این رو قرآن، کتاب جاویدان الهی، و دین اسلام، دین ابدی، و رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله کسی است که این کتاب و دین را از جانب
___________________
(۱) رك: بقره / ۲۱؛ نساء / ۱ و ۱۷۴؛ فاطر /۱۵.
(۲) رك: اعراف / ۲۶، ۲۷، ۲۸، ۳۱و ۳۵؛ یس / ۶۰.
(۳) رك: بقره / ۱۸۵و ۱۸۷؛ آل عمران / ۱۳۸؛ ابراهیم/ ۱و۵۲؛ جاثیه / ۲۰؛ زمر / ۴۱؛ نحل / ۴۴؛ كهف / ۵۴؛ حشر/۲۱.
(۴) رك: انعام / ۹۰؛ یوسف / ۱۰۴؛ تكویر / ۲۷؛ قلم / ۵۲.
(۵) فرقان / ۱.
