درس بیست وهشتم
اثبات نبوّت پیامبر اسلام (۴)
در دروس گذشته دلایلی چند در اثبات نبوت پیامبر مکرم اسلام بیان شد. از معجزۀ جاودانه و جهانی آن حضرت، قرآن کریم و سایر معجزات پیامبر اسلام، و نیز درباره راه گردآوری قرائن و شواهد از خصوصیات اخلاقی و سوابق اجتماعی پیامبر بحث شد. در این درس به یکی دیگر از دلایل نبوّت پیامبر اشاره می‌گردد.
۴. بشارات انبیاء پیشین به رسول گرامی اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله
همان گونه که گذشت، دین نزد خداوند متعال یکی و آن اسلام است، همانی که هسته مشترک و متّحد انبیای الهی است و همه پیامبران به آن دعوت کرده‌اند. شهادت به وحدانیت خداوند، و رسالت پیامبر خاتم صلى‌الله‌عليه‌وآله از ضروریات اوّلیه و ذاتی دین اسلام است. در همین راستا رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله فرمود:
«أَوْحَى اللهُ تَعَالَى جَلَّتْ عَظَمَتُهُ إِلَى عِيـسَى عليه‌السلام : ...أَخْبِرْهُمْ آمِنُوا بِی وَ بِرَسُولِي النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ». (۱)
خداوند عظیم الشّأن به حضرت عیسی عليه‌السلام وحی فرمود: به بنی اسرائیل بگو به من، و به رسول امّی من، ایمان آورند.
بدیهی است ایمان و اعتقاد امّت‌های انبیای پیشین به این مهمّ، یعنی رسالت رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله ، مستلزم آن است که این اعتقاد در کتب انبیای گذشته بیان شده، و به ظهور ایشان وعده داده شده باشد. قرآن کریم به ثبت نام و نشان رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله در تورات و انجیل این گونه اشاره می‌فرماید:
___________________
(۱) قصص الأنبیاء راوندی، ص۲۷۱.
