در توصیف صور بیان شده که صور یک سر و دو طرف دارد که یک طرف آن به سوی زمین و طرف دیگر آن به سوی آسمان است و فاصله دو طرف آن به اندازه فاصله زمین تا آسمان است. با دمیدن در صور و بیرون آمدن صدا از طرفی که در جانب زمین است همه صاحبان روح در زمین می‌میرند و با بیرون آمدن صدا از طرفی که جانب آسمان است، در آسمان نیز صاحب روحی نمی‌ماند مگر اینکه می‌میرد. آنگاه حق تعالی به اسرافیل می‌فرماید که ای اسرافیل بمیر و او نیز می‌میرد. (۱) اما در مرحله احیاء، نخستین موجود كه اسرافیل است به امر الهی دوباره زنده می‌گردد و با نفخه دوم صور توسط او، همه مردگان زنده می‌شوند و بعث و نشر آغاز می‌گردد.

۳.نشر یا بعث

درباره این موقف، قرآن كریم از دو واژه « نشر» و « بعث» به یكسان بهره می‌گیرد و در لغت نیز تقریباً به یک معنا به كار رفته است. بعث به معنای بر انگیختن مردگان است. بعد از نفخه دوم صور، همه مردگان بر می‌خیزند و بعث رقم می‌خورد. (۲) در نتیجه آن، همه از قبرها به سوی پروردگارشان می‌شتابند.

﴿يَوْمَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَـتَـأْتُـونَ أَفْواجاً﴾. (۳)

روزى كه در صور دمیده مى‌شود و شما فوج فوج (به محشر) مى‌آیید.

در واقع با بعث، عالم برزخ تمام شده و قیامت آغاز می‌گردد. آیه ﴿وَ مِنْ وَرائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلى‌ يَوْمِ يُبْعَثُونَ﴾ محدوده زمانی برزخ را مشخص می‌کند و هنگام بعث را پایان برزخ معرفی می‌کند. آیات دیگر، مبعوث شدن انسان‌ها از قبرها را بیان می‌کنند:

___________________

(۱) تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۵۲؛ صحیفه سجادیه، دعای سوم، ص ۴۳.

(۲) تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۵۲ و ۴۰۳.

(۳) نبأ / ۱۸.

(۴) مومنون / ۱۰۰.