۲. نصوص امامت امام مهدی عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشريف
امام دوازدهم شیعیان، حضرت مهدی فرزند امام حسن عسکری عليهما‌السلام در پگاه نیمه شعبان سال ۲۵۵ ق در شهر سامرا از مادر گرامی‌ا‌ش حضرت نرجس خاتون از خاندان یشوعا و از سلاله شمعون بن صفا، به دنیا آمد. آن حضرت در خانواده وحی و نبوت رشد کرد و از چشمه‌سار عصمت و طهارت سیراب گشت و کام جان را با علم و معرفت الهی صفا بخشید.
در سال ۲۶۰ ق و با شهادت پدر بزرگوارش، امامت ایشان آغاز گشت و رهبری جامعه انسانی را در دوران سخت غیبت تا روزگار قیام جهانی خویش بر عهده گرفت.
نصوص امامت امام مهدی عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشريف را می‌توان در احادیث پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و فاطمه زهرا عليها‌السلام و یازده امام عليهم‌السلام جستجو کرد. تعداد این نصوص به قدری زیاد است که با گردآوری نمونه‌هایی از آنها، کتاب مستقلی (۱) پدید آمده است. البته این نصوص، در کتبی که در طول قرنهای پیاپی درباره غیبت امام عصر عجل‌الله‌تعالى‌فرجه‌الشريف به نگارش در آمده‌اند ـ مانند غیبت نعمانی، کمال الدین شیخ صدوق و غیبت شیخ طوسی ـ به روشنی و فراوانی گزارش شده است. در زیر متناسب با ساختار این نوشتار، تنها به چند نمونه از آنها اشاره می‌شود.
پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فرمود:
«بر شماست که از علی بن ابیطالب پیروی نمائید زیرا او امام امت من و خلیفه من بر شما پس از من است و از اوست دو امام از امت و دو آقای جوانان اهل بهشت حسن و حسین و نه امام از فرزندان حسین که نهمین آنان قائم امت من است که زمین را از قسط و عدل پر می‌کند همانطور که از ظلم و جور پر شده باشد».
امیرالمؤمنین عليه‌السلام در روایتی فرمود:
«برای قائم ما غیبتی است طولانی».
و سپس فرمود:
«بر گردن قائم ما بیعتی از هیچ کس نیست، به همین جهت ولادت او پنهان و
___________________
(۱) لطف الله صافی گلپایگانی، منتخب الأثر فی الإمام الثانی عشر.
