در زیارات نیز با تعابیری چون «عَارِفاً بِحَقِّكَ» و «مُسْتَبْصـِراً بِشَأْنِك»، قبولی زیارت و نیل به ثواب‌های آن را مشروط به درک عمیق از جایگاه امام و نقش او کرده، بر اهمیت معرفت دینی تأکید شده است.
با این وصف، علم کلام بیشترین نقش را در شناساندن معارف بنیادین بشر برعهده دارد و از این رو می توان گفت که توانائی فهم معارف دینی در گرو فراگیری دانش کلام است.
۲. تقویت ایمان و انگیزه عمل صالح
یکی دیگر از فواید آگاهی از اعتقادات، تقویت ایمان و انگیزه بیشتر برای انجام عمل صالح است. فردی که به وجود خداوند یقین پیدا نکرده و یا در مسایل نبوّت شبهاتی دارد، کمتر به انجام دستورات دین رغبت نشان می دهد. بحث در مورد عقاید دینی، انسان را در مقابل هجمه‌های فکری حفظ کرده، انگیزه لازم را برای عمل به دستورات الهی ، در او ایجاد می‌کند. به خصوص در عصر حاضر که انواع شبهات اعتقادی و اخلاقی با ابزارهای گوناگون ارتباطی به فضای فکری جامعه سرازیر شده است،روشنگری در مباحث فکری کمک می کند تا مردم از گردبادهای شبهات اعتقادی به دور بمانند و راه خوشبختی دنیا و آخرت را بشناسند و از افتادن در مسیر تاریکی ها و الزامات نجات یابند.
هر چند این آگاهی تنها بخشی از راه است و ممکن است فرد با وجود حل مسایل اعتقادی، باز هم در مقام عمل دچار مشکل باشد، ولی این آرامش دل در پرتو تحکیم باورها، زمینه افزایش ایمان و انجام اعمال صالح را فراهم می‌کند. این مسئله بویژه در برخی از راه‌های شناخت معارف، چون راه فطرت، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، که در درس‌های بعد به این روش اشاره خواهد شد.
در همین خصوص، از امام رضا عليه‌السلام سؤال می‌شود که چرا خداوند به توحید امر فرموده است. توجّه کنید که ایشان چگونه پاسخ داده‌اند:
