﴿وَ إِلى عادٍ أَخاهُمْ هُوداً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیـرُهُ... وَإِلى ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِـحاً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیـرُه ... وَإِلى مَدْینَ أَخاهُمْ شُعَیباً قالَ یا قَوْمِ اعْبُدُوا اللهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیرُه﴾. (۱)
در این گونه آیات، انبیای الهی مردم را به پرستش خدای یگانه دعوت نموده و هشدار داده‌اند که خدایی جز او نیست.
به تعبیر قرآن كریم، اساس دعوت همه پیامبران خدا توحید و وحدانیت خداوند بوده است:
﴿وَ‌ما أَرْسَلْنا مِنْ قَبْلِكَ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا نُوحِى إِلَیهِ أَنَّهُ لا إِلٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدُون﴾. (۲)
ما قبل از تو هیچ پیامبری را نفرستادیم مگر اینكه به او وحی نمودیم كه معبودی جز من نیست، و تنها مرا پرستش كنید.
اگر به تاریخ انبیاء نظری افکنیم، می بینیم که انبیاء بزرگی مانند نوح، ابراهیم، موسی و عیسی و پیامبر اسلام عليهم‌السلام همگی خود را فرستاده یک خدای واحد و بی‌شریک و مانند معرفی کرده‌اند و در اوراق تاریخ، هرگز فردی نیامده است که ادّعا کند من از طرف خدایی آمده‌ام غیر از خدایی که این پیامبران الهی به سوی او دعوت نموده‌اند.
بنابراین، چون همه پیامبرانی که از جانب خداوند مأمور تبلیغ و ارشاد شده‌اند او را یگانه خوانده‌اند، همین امر خود شاهد روشنی بر یگانگی خداوند است.
۴. گواهی فطرت بر وحدانیت
در بحث «معرفت فطری» اشاره شد که خداوند خود را در حالت انقطاع از خلق و در حال بلاها و مصائب،یا با تذکّر انبیاءو یا در حین عبادت و بندگی، به انسان معرّفی می‌کند و انسان قلباً خدای خود را می‌یابد و با او انس می گیرد. شایان توجّه است که انسان در این
___________________
(۱) اعراف / ۶۵ و ۷۳ و ۸۵؛ هود / ۵۰ و ۶۱ و ۸۴.
(۲) انبیاء / ۲۵.
