ناگوار می‌خوردید، خون یكدیگر را به ناحق می‌ریختید، و با خویشان خود بریده بودید، بت‌ها در میانتان برپا شده بود، و از فساد و گناه دست بردار نبودید.
بنابر این، با مطالعه روی دیگر این صفحه تاریخ، ارج و قدر تعالیم دین اسلام در تقابل با تباهی و فساد مردم، پیش از تسلیم به این پیام‌آور توحید و صلح و نیک بختی، کاملاً روشن می‌گردد. کسی که چهل سال در محیط جهل و بت‌پرستی پرورش یافته، در محیطی که تار و پود فرهنگ مردمش با شرک و خرافات بافته شده، چگونه ممکن است دم از توحید خالص زند، و با تمام مظاهر شرک به مبارزه برخیزد!چگونه ممکن است از این محیط جهل، عالی‌ترین جلوه‌های علمی بدرخشد! آیینی که شعار آن مساوات انسان‌ها، حذف تبعیضات نژادی و طبقاتی و برپایی قسط و عدل در همه ابعاد فردی و اجتماعی است، چه تناسبی با وضع آن زمان دارد؟ آیا می‌توان باور کرد بدون یک تأیید آسمانی چنین پدیده شگفت‌‌آوری ظاهر شود؟
۳. ۳. امّی بودن رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله
قرآن کریم، رسول خدا صلى‌الله‌عليه‌وآله را امّی معرّفی می‌کند و وی را پیامبری می‌داند که در میان امّیین برانگیخته شده است:
﴿قُلْ يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللّٰـهِ إِلَيْكُمْ جَميعاً ... فَآمِنُوا بِاللّٰـهِ وَ رَسُولِهِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ﴾. (۱)
بگو: ای مردم، من رسول خدا به سوی همه شما هستم، ... پس به خدا و فرستاده او كه نبی امّی است، ایمان آورید.
«اُمّ» در لغت عرب به معنای اصل و پایه می‌باشد. به مکّه نیز اُمّ القُری گفته می-شود؛ زیرا در میان همه سرزمین‌ها، برای اوّلین بار زمین از آنجا پدیدار گشت و از میان آب‌ها بیرون آمد. به مادر نیز اُمّ می‌گویند، زیرا فرزند از او به دنیا می‌آید. اُمّی نیز کسی است که بر خلقتِ عموم مردم است و لذا کتابت و دانش فرا نگرفته و بر اصل و ریشه طبیعی خود،
___________________
(۱) اعراف / ۱۵۸.
