«إِنَ الْـمَلَائِكَةَ لَا يَأْكُلُونَ وَ لَا يَشْرَبُونَ وَ لَا يَنْكِحُونَ وَ إِنَّـمَا يَعِيشُونَ بِنَسِيمِ الْعَرْشِ». (۱)
فرشتگان غذا نمى‌خورند و آب نمى‌نوشند و ازدواج نمى‌كنند بلكه با نسیم عرش الهى زنده‌اند.
همچنین آنها نه خواب دارند و نه سستى و غفلت آنها را فرا می‌گیرد، چنان كه امام على عليه‌السلام چنین مى‌گوید:
«فَلَيْسَ فِيهِمْ فَتْرَةٌ وَ لَا عِنْدَهُمْ غَفْلَةٌ وَ لَا فِيهِمْ مَعْصِيَةٌ ... وَ لَا يَغْشَاهُمْ نَوْمُ الْعُيُونِ وَ لَا سَهْوُ الْعُقُولِ وَ لَا فَتْرَةُ الْأَبْدَانِ لَمْ يَسْكُنُوا الْأَصْلَابَ وَ لَمْ تَضُمَّهُمُ الْأَرْحَامُ». (۲)
در آنها نه سستى است، و نه غفلت، و نه عصیان ... خواب بر آنها چیره نمى‌گردد و عقل آنها گرفتار سهو و نسیان نمى‌شود، بدن آنها به سستى نمى‌گراید، و در صلب پدران و رحم مادران قرار نمى‌گیرند.
۲. عصمت و عبادت فرشتگان
سرشت فرشتگان به گونه‌ای است که در وجود آنان از امیال نفسانى و خواست‌هاى شهوانى خبرى نیست. از این رو، هرگز راه مخالفت و عصیان را نمى‌پیمایند و سر بر فرمان خدا دارند:
﴿بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ * لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُونَ﴾. (۳)
آنها [فرشتگان] بندگان شایسته اویند. هرگز در سخن بر او پیشى نمى‌گیرند؛ و (پیوسته) به فرمان او عمل مى‌كنند.
و نیز درباره فرشتگانى كه نگاهبان دوزخ‌اند، می‌فرماید:
___________________
(#) تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۰۶؛ بحارالانوار، ج۵۶، ص ۱۷۴.
(#) تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۰۷؛ بحارالانوار، ج ۵۶، ص ۱۷۵.
(#) انبیاء / ۲۶ - ۲۷.
