در گذشته با صفت علم الهی آشنا شدیم و ضمن اثبات اصل علم، به ویژگی‌های علم الهی و نیز به تفاوت‌های آن با علم بشری اشاره گردید. این درس می‌کوشد تا صفت قدرت را بر اساس عقل و آموزه‌های قرآن کریم و احادیث اهل البیت عليهم‌السلام ، از جنبه‌های مختلف تبیین و تشریح نماید.
در قرآن و روایات با تعابیری چون قادر، قدیر، ذو القوه، عزیز، غالب، قوی، قیوم، مولی، محیط، مقتدر و... به قدرت الهی اشاره شده است. در مبحث توحید بیان شد که خداوند همچنان که در ذات، هیچ شبیه و نظیری ندارد، در صفات نیز برای او همانند و همتائی نیست. بر این اساس، ضمن اثبات اصل قدرت الهی باید نشان داد که قدرت خداوند از ویژگی هایی برخوردار است که با هیچ یک از قدرت های مخلوقات شباهتی ندارد.
۱. اثبات قدرت الهی
همان طور که پیشتر اشاره شد، جهان پیچیده و پهناور و نظام یک‌پارچه و پیوسته آفرینش، خود نشانه و آیه محکمی بر قدرت خداوند متعال است، چنان که علم، تدبیر و حکمت او را نیز بازتاب می‌دهند.عقل با دیدن عظمت نظام هستی به گستردگی قدرت خداوند پی می‌برد و با توجه به دقت‌ها و ظرافت‌هایی که در مصنوعات جهان و قوانین آنها به کار رفته، از میزان نفوذ قدرت خداوند آگاه می شود و به روشنی اذعان می‌کند که این همه را تنها آفریدگاری توانمند می‌تواند ایجاد کند.
بیش از ۱۰۰ آیه از قرآن کریم به قدرت الهی اشاره دارد که از این تعداد، آیات متعدّدی مستقیماً به قدرت خداوند در خلقت آسمان‌ها و زمین پرداخته است که در این جا به برخی از آنها اشاره می‌شود:
