درس پنجاه و هفتم
نعمت‌های بهشتی

نتیجه کردار نیکوکاران در بهشت با نعمت‌های گوناگون و بی‌پایان آن روشن می‌گردد و به این ترتیب، آخرین موقف و سرنوشت خوش فرجام مؤمنان رقم می‌خورد. در این درس از چگونگی و انواع نعمت‌های بهشتی بحث می‌شود و نشان داده می‌شود که نعمت‌های مادی و معنوی هر دو برای بهشتیان فراهم می‌گردد.

بهشت مکان لذت است و همان طور که انسان در دنیا از دو نوع لذت مادی و معنوی بهره‌مند می‌گردد، در بهشت نیز از هر دو نوع لذت برای او فراهم است. البته منظور از لذت‌های مادی، لذت‌هایی است که کاستی‌های لذائذ دنیوی را نداشته و به تعبیری، لذت محض می‌باشد. همچنین بهشتیان عوارض و صفات دنیایی را که موجب از بین رفتن و یا نقص در عیش و لذت آنان بشود، به همراه ندارند. (۱) از همین رو مهمترین چیزی که لذتهای دنیایی را نابود می‌کند، یعنی مرگ در آنجا نیست؛ زیرا که بهشت دار خلود و جاودانگی است. همچنین آنان پیری، بیماری، کوری وکری، غم و اندوه و الم نداشته و فقر، احتیاج و واماندگی آنان را تهدید نمی‌کند. از سوی دیگر، در میان بهشتیان، صفات ناپسندی چون بغض، حسد، عداوت و جدال و نزاع وجود ندارند؛ زیرا که بهشت منزل پاکان و نیکان است. در چنین شرایطی تمام آنچه بخواهند، برای آنان حاصل است. (۲)

بدیهی است که درک حقیقت نعمت‌ها و لذت‌های بهشت از محدوده فکر بشر خارج است؛ زیرا که انسان در دنیا فقط لذائذ محدود و همراه با نقایص بسیار دنیوی را می‌شناسد و به هیچ وجه از لذت محض آخرت درکی ندارد؛ همانند کودکی که لذائذ زندگی را در حد خود و منحصر در خوردن تنقلات و بازی‌های کودکانه می‌بیند و درکی از لذائذ

___________________

(۱) حق الیقین، ص ۴۹۱ - ۵۱۰.

(۲) همان، ص۴۹۱.