دیدگاه‌ها به دین به صورت روشمند و قطعی باشد، در استحکام و خطاناپذیری آنها شكی نمی‌ماند؛ ولی در انواع دیگر انسان‌شناسی، کاستی‌های معرفت بشری را به همراه دارد و از این رو، خطاپذیری آنها به كلی منتفی نمی‌شود. خداوند متعال یکی از امتیازات قرآن کریم را این می‌داند که از جانب غیر خدا نیامده است؛ زیرا اگر چنین بود در آن اختلافات فراوان دیده می شد:
﴿أَ فَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ وَ لَوْ كانَ مِنْ عِنْدِ غَيْرِ اللّٰهِ لَوَجَدُوا فيهِ اخْتِلافاً كَثيراً﴾. (۱)
آیا درباره قرآن نمى‌اندیشند؟! اگر از سوى غیر خدا بود، اختلاف فراوانى در آن مى‌یافتند.
و در آیه‌ای دیگر، به اطمینان بخش بودن راهی که این کتاب آسمانی مردم را به آن دعوت می‌کند، اشاره می‌نماید:
﴿إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ يَهْدى لِلَّتى هِىَ أَقْوَمُ﴾. (۲)
این قرآن، به راهى كه استوارترین راه‌هاست، هدایت مى‌كند.
۳ . ۲. توجه به آغاز و فرجام آفرینش
در انسان‌شناسی غیردینی، یا انسانِ به كلی بریده از مبدأ و معاد بررسی می‌شود ـ آن گونه كه در انسان‌شناسی تجربی و برخی از نحله‌های انسان‌شناسی فلسفی و عرفانی مشاهده می‌كنیم ـ و یا در باب مبدأ و معاد انسان، در قالبی بسیار كلی و ناموزون سخن به میان می‌آید كه نمی‌تواند برای چگونه زیستن و چگونه پیمودن راه كمال، راه‌گشا باشد. اما در انسان‌شناسی دینی، مبدأ و معاد انسان، به منزله دو بخش اساسی وجود انسان مورد توجه و تأكید قرار می‌گیرد و روابط زندگی كنونی انسان با آغاز و فرجام او به تفصیل و با بیان جزئیات پرداخته می‌شود. در آیات بسیاری از قرآن کریم به این مهم اشاره شده است. از جمله در یک عبارت کوتاه به مسیر بلند حیات بشری اشاره شده است:
___________________
(۱) نساء / ۸۲.
(۲) اسراء / ۹.
