دورههای جوانی و میانسالی ندارد و با ورود به هر مرحله است که لذت آن مرحله برای او معنادار میشود. بنابراین در این دنیا تنها مراتبی از لذت در کار است و این مراتب در آخرت به اوج میرسد و چون درک مراحل بالاتر از لذت دنیوی برای ما امکانپذیر نیست مسلم است که درک اوج لذت که در بهشت است میسر نمیباشد و ناچار باید چشم به توصیفهای وحیانی دوخته شود.
قرآن مجید گزارش میدهد که بهشتیان هر آن چه بخواهند، برایشان حاضر می-گردد و خداوند افزون بر خواسته آنها نیز برایشان فراهم آورده است که اشاره به نعماتی است که حتی از درک و انتظار بهشتیان نیز خارج است و در آخرت با لطف الهی تازه چشمشان به آنها روشن میگردد:
﴿لَـهُمْ ما يَشاؤُنَ فيها وَ لَدَيْنا مَزيدٌ﴾. (۱)
هر چه بخواهند در آنجا براى آنها هست، و نزد ما نعمتهاى بیشترى است (كه به فكر هیچ كس نمىرسد).
اینک با استفاده از بیان کتاب و سنت، نعمتهای بهشت به شرح ذیل دستهبندی میگردد:
۱. فراخی جایگاه اهل بهشت
جایگاه مؤمنان در بهشت بسیار وسیع است و مؤمنی که در پایینترین درجات بهشت جای گرفته، ده برابر ملک دنیا را در اختیار دارد. (۲) از طرفی غرفهها و قصرهای بزرگ برای آنان آماده شده که در آیات قرآن از وجود این غرفهها به عنوان یکی از نعمات بهشت خبر داده شده است:
(۱) ق / ۳۵.
(۲) اعتقادات شیخ صدوق، ص۱۲۷؛ و نیز رک: بحارالانوار، ج۸، ص۲۰۱، باب ۲۳ الجنة و نعیمها.