﴿لكِنِ الَّذينَ اتَّقَوْا رَبَّهُمْ لَـهُمْ غُرَفٌ مِنْ فَوْقِها غُرَفٌ مَبْنِيَّةٌ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ وَعْدَ اللّٰـهِ لا يُخْلِفُ اللهُ الْـميعَاد﴾. (۱)
ولى آنها كه تقواى الهى پیشه كردند، غرفه‌هایى در بهشت دارند كه بر فراز آنها غرفه‌هاى دیگرى بنا شده و از زیر آنها نهرها جارى است این وعده الهى است، و خداوند در وعده خود تخلّف نمى‌كند.
در حدیثی از پیامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم در پاسخ به حضرت علی عليه‌السلام که از این غرفه‌ها سؤال شد، فرمودند:
«تِلْكَ الْغُرَفَ بَنَى اللهُ لِأَوْلِيَائِهِ بِالدُّرِّ وَ الْيَاقُوتِ وَ الزَّبَرْجَدِ، سُقُوفُهَا الذَّهَبُ مَحْكُوكَةً بِالْفِضَّةِ لِكُلِّ غُرْفَةٍ مِنْهَا أَلْفُ بَابٍ مِنْ ذَهَبٍ عَلَى كُلِّ بَابٍ مِنْهَا مَلَكٌ مُوَكَّلٌ بِه». (۲)
خداوند این غرفه ها را برای دوستانش از مروارید و یاقوت و زبرجد بنا نموده است، سقف آنها از طلاست که به نقره منقش و مزین است، برای هر قصری هزار درب می-باشد که بر هر دربی فرشته‌ای دربان است.
همچنین در صفات بهشت آمده است که بهشت دار بقاء وسلامت است. شب در بهشت وجود ندارد و روشنی آن نیز به واسطه ماه وخورشید وستارگان نیست و بهشتیان در وضعیتی چون هوای بین الطلوعین، یعنی زمان طلوع فجر وطلوع آفتاب بسر می‌برند. (۳)
۲. همراهان و دوستان بهشتی
مصاحبت و همنشینی با انسان‌های بزرگ و اولیای الهی که روح صمیمیت و یکرنگی بر آنان حاکم بوده و بدور از هر گونه کینه وحسد و دشمنی می‌باشند، یکی دیگر از نعمت‌های بهشت است. جمع آنان از سخن‌های لغو و بیهوده بدور است و زبانشان جز به سلام و تحیت گشوده نمی‌شود و هیچ سخن زشتی از آنان نمی‌شنوند:
(۱) زمر/ ۲۰.
(۲) کافی، ج۸، ص۹۷؛ تاویل الآیات، ص۷۲۱؛ بحارالانوار، ج ۸، ص ۱۲۸.
(۳) حق الیقین، ص۴۹۱؛ و نیز رک: بحارالانوار، ج۸، ص۹۰ و ج۶۳، ص۳۴۰.
