در این باره خداوند در قرآن کریم میفرماید:
﴿لا یُكَلِّفُ اللهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها﴾ ، (۱)
خداوند جز در حد توانائی تکلیف نمیکند
﴿لَا یُكَلِّفُ اللهُ نَفْساً إِلَّا ما آتاها﴾. (۲)
جز به همان اندازه که کمالات اعطاء کرده است، مسئولیت نمیخواهد.
۲.ناقص الخلقهها
در بین انسانها عدّهای ناقص الخلقه به دنیا میآیند. این پرسش پیش میآید که چرا باید این افراد ناتوان به دنیا بیایند و گناه نقص آنها به گردن کیست؟
در پاسخ به این پرسش باید ابتدا به دو نکته مقدّماتی اشاره گردد:
۱. خداوند متعال خود را احسن الخالقین نامیده و انسان را نیز در نیکوترین ساختار جسمی و روحی آفریده است:
﴿لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فِی أَحْسَنِ تَقْوِیمٍ﴾. (۳)
خداوند انسان را به بهترین صورت آفریده است.
نه تنها در میان انسانها، بلکه به طور کلّی در آفرینش الهی نقص و خللی نیست:
﴿ما تَرى فِی خَلْقِ الرَّحْمنِ مِنْ تَفاوُتٍ﴾. (۴)
در خلقت خداوند رحمان هیچ نقص و تضاد و عیبی نمیبینی.
با تمام عظمتی كه عالم هستی دارد، هر چه از ناحیه خداوند متعال میباشد استحكام و انسجام و قوانین دقیق و تركیبات حساب شده است.
___________________
(۱) بقره / ۲۸۶.
(۲) طلاق / ۷.
(۳) تين / ۴.
(۴) ملك / ۳.