درس پنجاه و ششم
ویژگی های بهشت
پس از حسابرسی کامل در قیامت، آخرین موقف به عنوان پاداش نیکوکاران، بهشت الهی است. برای آشنائی بیشتر با این نعمت بزرگ خداوند، در دو درس آینده، مباحثی در این خصوص ارائه می‌گردد. آشنایی با ویژگی‌های بهشت در این درس صورت می‌پذیرد.
پس از طی مراحل و مواقف قیامت که شامل دریافت نامه عمل، حسابرسی، میزان و عبور از صراط است، انسان‌ها در دو گروه شناسایی می‌شوند: اهل ایمان و عمل صالح و اهل کفر و شرک و نفاق و گناه. هر یک از این دو گروه مطابق با وعده‌های الهی باید به آنچه شایستگی دارند، برسند؛ بدین وصف، دسته اول به ثواب الهی نائل می‌شوند و گروه دوم باید منتظر عقاب و عذاب الهی باشند تا در صورت فقدان شفاعت و عفو الهی، به کیفر اعمال خویش برسند.
ثواب به معنای پاداش و اجر است و مقصود از آن، اعطای نعمت هایی به مؤمنان نیکوکار در مقابل تلاش‌های آنان است و عقاب به معنای مجازات می‌باشد و مقصود از آن، عذابها یا محرومیت‌هایی است که شامل بدکاران در برابر عمل زشت آنان می شود. خداوند در اعطای ثواب با فضل و کرم خود چندین برابر عمل خوب، پاداش می‌دهد و این در حالی است که مجازات عمل بد تنها به همان اندازه داده می‌شود. قرآن کریم در این باره می‌فرماید:
﴿مَنْ جاءَ بِالْـحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثالِـها وَ مَنْ جاءَ بِالسَّيِّئَةِ فَلا يُجْزى إِلَّا مِثْلَها وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ﴾. (۱)
هر كس كار نیكى بجا آورد، ده برابر آن پاداش دارد، و هر كس كار بدى انجام دهد، جز بمانند آن، كیفر نخواهد دید؛ و ستمى بر آنها نخواهد شد.
___________________
(۱) انعام / ۱۶۰.
