﴿وَ نُفِخَ فِى الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِى السَّماواتِ وَ مَنْ فِى الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللهُ ثُمَّ نُفِخَ فيهِ أُخْرى فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُون﴾. (۱)
و در صور دمیده مى‌شود، پس همه كسانى كه در آسمانها و زمینند مى‌میرند، مگر كسانى كه خدا بخواهد؛ سپس بار دیگر در صور دمیده مى‌شود، ناگهان همگى به پا مى‌خیزند و در انتظار (حساب و جزا) هستند.
دمیدن در صور نه تنها بر موجودات زنده تأثیر می‌گذارد بلکه تحولاتی را در زمین و آسمان موجب می‌شود که در آیات قرآن به برخی از آنها اشاره شده است:
﴿فإِذا نُفِخَ فِى الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ * وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْـجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً * فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ * وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِىَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ﴾. (۲)
به محض اینكه یک بار در صور دمیده شود، و زمین و كوه‌ها از جا برداشته شوند و یكباره در هم كوبیده و متلاشى گردند، در آن روز واقعه عظیم روى مى‌دهد، و آسمان از هم مى‌شكافد و سست مى‌گردد و فرومى‌ریزد.
امام علی عليه‌السلام به هر دو جنبه از اتفاقاتی که بر اثر دمیدن در صور حادث می‌شود اشاره كرده‌اند:
«وَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَزْهَقُ كُلُّ مُهْجَةٍ وَتَبْكَمُ كُلُّ لَـهْجَةٍ وَتَذِلُّ الشُّمُّ الشَّوَامِخُ وَالصُّمُّ الرَّوَاسِخُ فَيَصِيرُ صَلْدُهَا سَرَاباً رَقْرَقاً وَمَعْهَدُهَا قَاعاً سَمْلَقاً». (۳)
در صور دمیده می‌شود و همه كس نابود می‌گردد و هر سخنوری لال می‌شود؛ کوههای بلند پست شده و سنگهای محکم در هم می‌شکنند و چنان صاف می‌گردند که سرابی لرزان به نظر می‌آیند و جای آنها هموار می‌گردد.
کسی که در صور می‌دمد فرشته‌ای است به نام اسرافیل. او با دمیدن در صور، صدایی بسیار مهیب را تولید می‌کند که به نابودی و مرگ همگان می‌انجامد.
___________________
(۱) زمر / ۶۸.
(۲) حاقه / ۱۳ - ۱۶.
(۳) نهج البلاغة، ص ۳۰۹؛ بحارالانوار، ج ۷، ص ۱۱۵.
