فروشندگان و تاجران رد مى‌شد و این آیه را براى آنها مى‌خواند:
﴿تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذِينَ لا يُرِيدُونَ عُلُوًّا فِى الْأَرْضِ وَ لا فَساداً والعاقبة للمتّقین﴾. (۱)
(آرى،) این سراى آخر تو را (تنها) براى كسانى قرار مى‌دهیم كه اراده برترى‌جویى در زمین و فساد را ندارند؛ و عاقبت نیک براى پرهیزگاران است!
و سپس مى‌فرمود:
«نَزَلَت هذِهِ الآيَة فِي أَهلِ العَدلِ وَالتَواضُعِ مِنَ الوُلاةِ، وَأَهلِ القُدرَةِ مِنَ النّاسِ». (۲)
این آیه درباره زمامداران عادل و متواضع و همچنین سایر قدرتمندان از توده‌هاى مردم نازل شده است.
به طور کلی منصب امامت به کسی می رسد که در همه فضیلت های انسانی بر دیگران پیشی دارد. از این رو، فضائل و مکارم اخلاقی در پیشوایان الهی بیش از آن است که در این مختصر بگنجد. صفاتی همچون عدالت، شجاعت، تدبیر، حکمت و غیره از جمله مواردی است که در این خصوص مورد توجه قرار گرفته است. علاقمندان می‌توانند به منابع مربوط مراجعه نمایند. (۳)
___________________
(۱) قصص / ۸۳.
(۲) ابن‌عساکر، تاریخ دمشق، ج۴۲، ص ۴۸۹،روح المعانی فی تفسیر القرآن(تفسیر الآلوسی)، ج۲۰، ص۱۲۵، متقی هندی، كنز العمّال، ج۱۳، ص۱۸۰، ح۳۶۵۳۸؛ طبرسی، مجمع البیان، ج۷، ص۴۲۰؛ ابن بطریق، عمده عیون صحاح الأخبار فی مناقب امام الأبرار، ص۳۰۸، ح۵۱۱.
(۳) رک: ری شهری، دانشنامه قرآن و حدیث، ج ۱۰، مبحث أهل البیت عليهم‌السلام .
