قرآن پیرامون احاطه خدا به همه چیز و حضورش در همه جا تعبیرات بلندی دارد که مخصوص خود قرآن است. از جمله:

﴿وَ لِلّٰـهِ الْـمَشْرِقُ وَ الْـمَغْرِبُ فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللهَ﴾. (۱)

مشرق و مغرب از آن خداست به هر سو رو کنید رو به سوی خداست.

﴿هُوَ مَعَكُمْ أَيْنَما كُنْتُمْ وَ اللهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ﴾. (۲)

او همه جا همراه شما و با شماست و آنچه را انجام دهید می‌بیند.

هنگامی که سخن از معاد و رستاخیز به میان می‌آورد در برابر تعجب و انکار مشرکان می‌گوید:

آنها گفتند: خدا چگونه استخوان های پوسیده را زنده می‌کند، بگو: همان کسی که روز اول آنها را آفرید به حیات نوین باز می‌گرداند، و او بر همه چیز آگاه است. همان خدایی که از چوب درخت سبز آتش بیرون می‌فرستد و شما با آن آتش می‌افروزید (همان خدایی که شعله آتش را در کنار آب قرار داده قادر است حیات را بعد از مرگ تجدید کند)! آیا کسی که آسمان‌ها و زمین را (با آن همه عظمت) آفریده است قادر نیست همانند آن را بیافریند، آری قادر است، او آفریننده داناست! قدرتش تا آن پایه است که هر چیزی را اراده کند، فرمان می‌دهد موجود باش! آن نیز فوراً موجود می‌شود. (۳)

قرآن درباره ثبت اعمال آدمی با بیانی شیوا و دقیق می‌فرماید:

﴿یَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَهَا* بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحىٰ‌ لَـهَا﴾. (۴)

در روز رستاخیز زمین خبرهایش را باز می‌گوید، چرا که خدا وحی و الهام به آن کرده.

و گاه از شهادت دست و پا و پوست بدن سخن می‌گوید:

___________________

(۱) بقره / ۱۱۵.

(۲) حديد / ۴.

(۳) یس / ۷۸ _ ۸۲ .

(۴) زلزال / ۴ - ۵.