مذهبی با واژه بشارت یاد شده است. قرآن کریم از زبان عیسی بن مریم عليه‌السلام می-فرماید:
﴿يا بَني إِسْرائيلَ إِنِّي رَسُولُ اللّٰـهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقاً لِـما بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْراةِ وَمُبَشِّراً بِرَسُولٍ يَأْتي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ﴾. (۱)
و به یاد آور زمانی را كه عیسی فرزند مریم گفت: ای بنی اسرائیل، من رسول خدا به سوی شما هستم. تورات را كه پیش از من بوده تصدیق می‌کنم، و به رسولی که پس از من می‌آید، بشارت می‌دهم.
پیامبر بزرگ اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله در مورد بشارت به نبوّت خود می‌فرمایند:
«أَيُّهَا النَّاسُ بِـي وَ اللّٰـهِ بَشَّرَ الْأَوَّلُونَ مِنَ النَّبِيِّينَ وَ الْـمُرْسَلِينَ». (۲)
ای مردم، انبیاء و رسولان پیشین، جملگی به من بشارت داده‌اند.
علاوه بر آیات فوق الذکر، در چندین آیه دیگر از آیات قرآنی موضوع نبوّت پیامبر اسلام در کتب آسمانی پیشین و بشارت به آن بزرگوار مطرح گردیده است. (۳) این امر از اهمّیت و جایگاه این اعتقاد در مکتب انبیاء حکایت می‌کند.
در حال حاضر قدیمی‌ترین آثار منسوب به انبیای پیشین، کتاب‌های عهدین (شامل تورات و انجیل) است. گرچه این کتاب‌ها از دستبرد تحریف در امان نمانده‌اند، و گروه‌هایی به منظور باقی ماندن ریاست ظاهری خود، بسیاری از بشارات روشن را که دلالت بر آن حضرت و جانشینان گرامی‌اش داشته‌اند، حذف کرده و یا دلالت‌های آنها را از صراحت انداخته‌اند، ولی باز هم بشاراتی در همین کتاب‌ها باقی مانده است که به دو مورد آن اشاره می‌شود. در سفر تثنیه تورات، وصیت حضرت موسی عليه‌السلام قبل از فوتش را چنین بیان می‌کند:
«خداوند از سینا بر آمد، و از سعیر نمودار گشت، و از کوه فاران نور افشان شد و با ده هزار مقرّبان ورود نمود، و از دست راستش شریعتی آتشین برای ایشان رسید». (۴)
___________________
(۱) صف / ۶.
(۲) احتجاج، ج۱، ص۶۰ .
(۳) بقره / ۸۹ و ۱۰۱؛ آل عمران / ۸۱ _ ۸۲ و ۱۸۷؛ انعام / ۲۰ ؛ شعراء / ۱۹۶ _۱۹۷.
(۴) کتاب مقدّس، عهد عتیق، تورات، سفر تثنیه، باب۳۳ به نقل از عوامل تحریف، ج۴، ص۱۷ _ ۲۰ و ۱۱۴ _ ۱۱۵.
