امام‌صادق عليه‌السلام می‌فرمایند:
«إِنَّ اللهَ یَخُصُّ أَوْلِیاءَهُ بِالْـمَصَائِبِ لِیَأْجُرَهُمْ عَلَیهَا مِنْ غَیرِ ذَنْب». (۱)
خداوند مصیبت‌ها را به اولیای خود وارد می کند تا به خاطر این مصیبت‌ها به آنان پاداش دهد، بدون این که آنان گناهی کرده باشند.
این گونه ناملایمات، از باب فضل و رحمت به اولیاء الهی می‌رسد؛ چرا که این مشکلات محدود، وسیله و مقدّمه‌ای برای خیرات ابدی است. از این رو، معمولاً افراد هر چه در نزد خدا محبوب‌تر باشند، بیشتر مبتلا به مشکلات خواهند بود. (۲)
نکته مهم در این بحث این است که هر انسانی -اعمّ از معصوم و غیر معصوم- اگر در برابر هر دو دسته ناملایمات صبر کرده و موضع گیری درستی در پیش گیرد، این مشکلات محدود، به خیرات فراوان و جاویدان برای او منجر خواهد شد. یعنی همه اقسام ناگواری‌ها با موضع گیری درست انسان و صبر و شکیبایی در نهایت به نفع او تمام خواهد شد.
___________________
(۱) کافی، ج۲، ص۴۵۰؛ تفسیر قمی، ج۲، ص۲۷۷.
(۲) « إِنَّ أَشَدَّ النَّاسِ بَلَاءً الْأَنْبِيَاءُ ثُمَّ الَّذِينَ يَلُونَهُمْ ثُمَّ الْأَمْثَلُ فَالْأَمْثَل» کافی، ج۲، ص۲۵۲.
