پروردگار خویش به پا می‌خیزند. (۱) «یوم الآخِر» (۲) به معنای مرحله پایانی و «یوم الدین» (۳) به معنای روز جزا و پاداش نیز به کرّات آمده است. نام‌های دیگر، هر کدام یکی از حوادث قیامت را نشان می‌دهد؛ مثلاً از این جهت که قیامت روز محاسبه و حسابرسی است از آن به «یوم الحساب» (۴) تعبیر شده و چون روز جدایی نیکان از بدان است، «یوم الفصل» (۵) نام گرفته و به جهت آن که همگان در آن روز گرد می‌آیند، «یوم الجمع» (۶) خوانده شده است. همچنین به جهت احساس حسرت و پشیمانی انسانها در این روز، «یوم الحسرة» (۷) و «یوم التغابن» (۸) گفته شده و از این جهت که در قیامت، حیات ابدی و بدون مرگ جریان پیدا می‌کند، «یوم الخلود» (۹) نام گرفته است. برخی از تعبیرات، تحولات زمین و آسمان را بیان می‌کند، مانند ﴿يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ وَ السَّماواتُ﴾ (۱۰) که حکایت از تبدیل و دگرگونی آسمان و زمین دارد و برخی آیات از حالات انسانها در قیامت پرده بر می‌دارد همچون ﴿يَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ﴾ (۱۱) که خبر از آشکار شدن امور پنهانی دارد و یا ﴿يَوْمَ يَفِرُّ الْـمَرْءُ مِنْ أَخيهِ﴾ (۱۲) كه حکایت از وضعیت وانفسای آن روز دارد. «یوم عظیم» (۱۳) ، «یوم کبیر» (۱۴) ، «یوم ألیم» (۱۵) و «یوم
___________________
(۱) مطففین / ۶.
(۲) بقره / ۸.
(۳) فاتحه / ۴.
(۴) ص / ۱۶.
(۵) صافات / ۲۱.
(۶) شوری / ۷.
(۷) مریم / ۳۹.
(۸) تغابن / ۹.
(۹) ق / ۳۴.
(۱۰) ابراهیم / ۴۸.
(۱۱) طارق / ۹.
(۱۲) عبس / ۳۴.
(۱۳) انعام / ۱۵.
(۱۴) هود / ۳
(۱۵) هود / ۲۶.
