بنی امیه مرتکب شده اند. این قبر حسین است که به جان خودم سوگند (توسط عباسیان) ویران شده است. بنی عباس متأسفند که در قتل حسین عليه‌السلام شرکت نداشته اند! واینک با تجاوز به تربت حسین وویران کردن قبر او ، به جان استخوان های او افتاده اند!». (۱)

۳. او در زمان خلافت خود بزرگانی از مردم مسلمان ومعتقد به اهل بیت را به شهادت رسانید که از جمله آنان «ابن سکّیت» ، یار با وفای امام جواد وامام هادی عليهما‌السلام وشاعر وادیب نام آور شیعی ، بود که متوکل به جرم دوستی علی عليه‌السلام ، او را به قتل رسانید (۲) روزی متوکل با اشاره به دو فرزند خود ، از وی پرسید : این دو فرزند من نزد تو محبوبترند یا «حسن» و «حسین»؟

ابن سکّیت از این سخن ومقایسه بی مورد سخت برآشفت وخونش به جوش آمد وبی درنگ گفت : «به خدا سوگند «قنبر» غلام علی عليه‌السلام در نظر من از تو ودو فرزندت بهتر است!»

متوکل که مست قدرت وهوا وهوس بود ، فرمان داد زبان او را از پشت سر بیرون کشیدند! (۳)

۴. «خطیب بغدادی» درباره شکنجه وآزار طرفداران خاندان رسالت از سوی متوکل می نویسد : متوکل عباسی «نصر بن علی جهضمی» را به علت حدیثی که درباره منقبت وفضیلت علی عليه‌السلام وحضرت فاطمه عليها‌السلام وامام حسن وامام

__________________

(سیوطی ، تاریخ الخلفاء ، ص ۳۴۷ ؛ الأمالی ، طوسی ، ص ۳۲۹ به گفته دکتر شوق ضیف ، سراینده این اشعار ، علی بن بسام بوده است (الشعر وطوابعه الشعبیه علی مرّ العصور ، ص ۱۰۰).

۲ ـ نام ابن سکیت ، یعقوب ونام پدرش إسحاق است. او از علما ودانشمندان وادیبان نامدار شیعه بوده ودر اکثر علوم عصر خود مانند : علوم قرآن ، شعر ، لغت وادب ، تبحّر داشت ودرباره این علوم کتاب هایی به رشته تحریر درآورده بود که به گفته بعضی از صاحب نظران بعضی از آن ها در نوع خود بی نظیر بوده است (مدرس تبریزی ، محمدعلی ، ریحانه الأدب ، ج ۷ ، ص ۵۷۰).

۳ ـ سیوطی ، همان کتاب ، ص ۳۴۸ ؛ مامقانی ، تنقیح المقال ، ج ۳ ، ص ۵۷۰.