همدانی ، احمد بن حمزه بن الیسع (۱) ، محمد بن ابراهیم بن مهزیار (۲) ، حاجز بن یزید ، محمد بن صالح (۳) ، ابوهاشم داود بن قاسم جعفری ، محمد بن علی بن بلال ، عمر اهوازی وابومحمد وجنائی. (۴)

۱. ابوعَمْرو عثمان بن سعید عَمْری

عثمان بن سعید از قبیله بنی اسد بود وبه مناسبت سکونت در شهر سامّراء ، «عسکری» نیز نامیده می شد. در محافل شیعه از او به نام «سمّان» (= روغن فروش) یاد می شد ، زیرا به منظور استتار فعالیت های سیاسی ، روغن فروشی می کرد واموال متعلق به امام را ، که شیعیان به وی تحویل می دادند ، در ظرف های روغن قرار داده به محضر امام عسکری می رساند. (۵) او مورد اعتماد واحترام عموم شیعیان بود. (۶) گفتنی است که عثمان بن سعید قبلاً نیز از وکلا ویاران مورد اعتماد حضرت هادی وحضرت عسکری عليهما‌السلام بوده است. «احمد بن اسحاق» که خود از بزرگان شیعه می باشد ، می گوید :

روزی به محضر امام هادی رسیدم وعرض کردم : من گاهی غایب وگاهی (دراین جا) حاضرم ووقتی هم که حاضرم ، همیشه نمی توانم به حضور شما برسم. سخن چه کسی را بپذیرم واز چه کسی فرمان ببرم؟

امام فرمود : «این ابوعَمْرو (عثمان بن سعید عَمْری) ، فردی امین ومورد اطمینان من است ، آن چه به شما بگوید ، از جانب من می گوید وآن چه به شما برساند ، از طرف من می رساند».

__________________

۱ ـ طوسی ، الغیبه ، ص ۲۵۷ ، ۲۵۸.

۲ ـ کلینی ، اصول کافی ، ج ۱ ، ص ۵۱۸ ، ح ۵.

۳ ـ کلینی ، همان کتاب ، ص ۵۲۱ ، ح ۱۴ و ۱۵.

۴ ـ کلینی ، همان کتاب ، ص ۵۲۱ ، ح ۱۴ و ۱۵.

۵ ـ طوسی ، الغیبه ، ص ۲۱۴.

۶ ـ همان ، ص ۲۱۶.

۷۵۸۱