حرم بکشد هم بره وهم قیمت آن جوجه را باید بدهد ؛ واگر شکار از حیوانات وحشی باشد ، چنان چه گورخر باشد ، کفاره اش یک گاو است واگر شتر مرغ باشد ، کفاره اش یک شتر است واگر آهو باشد ، کفاره آن یک گوسفند است واگر هریک از این ها را در حرم بکشد ، کفاره اش دو برابر می شود.
واگر شخص مُحْرِم کاری بکند که قربانی بر او واجب شود ، اگر در احرام حج باشد ، باید قربانی را در «مِنی» ذبح کند واگر در احرام عمره باشد ، باید آن را در «مکّه» قربانی کند. کفاره شکار برای عالم وجاهلِ به حکم ، یکسان است ؛ منتها در صورت عمد ، (علاوه بروجوب کفاره) ، گناه نیز کرده است ، ولی در صورت خطا ، گناه از او برداشته شده است. کفاره شخص آزاد بر عهده خود او است وکفاره برده به عهده صاحب او است وبر صغیر کفاره نیست ، ولی بر کبیر واجب است وعذاب آخرت از کسی که از کرده اش پشیمان است برداشته می شود ، ولی آن که پشیمان نیست ، کیفر خواهد شد. (۱)
قاضی القضات مات می شود!
مأمون گفت : احسنت ای ابا جعفر! خدا به تو نیکی کند! حال خوب است شما نیز از یحیی بن اکثم سؤالی بکنید همان طور که او از شما پرسید. در این هنگام ابوجعفر عليه‌السلام به یحیی فرمود : بپرسم؟ یحیی گفت : اختیار با شماست فدایت شوم ، اگر توانستم پاسخ می گویم وگرنه از شما بهره مند می شوم.
ابوجعفر عليه‌السلام فرمود :
به من بگو در مورد مردی که در بامداد به زنی نگاه می کند وآن نگاه حرام است ، وچون روز بالا می آید آن زن بر او حلال می شود ، وچون ظهر می شود باز بر او حرام می شود ، وچون وقت عصر می رسد بر او
__________________
۱ ـ مجلسی ، همان کتاب ، ص ۷۷ ؛ قزوینی ، همان کتاب ، ص ۱۷۴ ؛ شیخ مفید ، الإرشاد ، ص ۳۲۲ ؛ طبرسی ، همان کتاب ، ص ۲۴۶ ؛ مسعودی ، همان کتاب ، ص ۲۱۷ ؛ شیخ مفید ، الإختصاص ، ص ۱۰۰.
