«آگاه باشید که هر شرط وپیمانی که با حسن بن علی عليه‌السلام بسته ام زیر پاهای من است ، وهیچ گونه ارزشی ندارد». (۱)
بدین ترتیب ، معاویه تمام تعهدات خود را زیر پا گذاشت وپیمان صلح را آشکارا نقض کرد.
جنایات معاویه
معاویه به دنبال اعلام این سیاست ، نه تنها تعدیلی در روش خود به عمل نیاورد ، بلکه بیش از پیش برشدت عمل وجنایت خود افزود.
او بدعت اهانت به ساحت مقدس امیرمؤمنان عليه‌السلام رابیش از گذشته رواج داد ، عرصه زندگی را بر شیعیان ویاران بزرگ ووفادار علی عليه‌السلام فوق العاده تنگ ساخت ، شخصیت بزرگی همچون «حجر بن عدی» وعده ای دیگر از رجال بزرگ اسلام را به قتل رسانید ، وکشتار وشکنجه وفشار در مورد پیروان علی عليه‌السلام افزایش یافت به طوری که نوعاً شیعیان یا زندانی ویا متواری شدند ویا دور از خانه وکاشانه خود در محیط فشار وخفقان به سر می بردند.
معاویه نه تنها ماده مربوط به حفظ احترام علی عليه‌السلام وپیروان آن حضرت را زیر پا نهاد ، بلکه در مورد خراج «دارابگرد» نیز طبق پیمان رفتار نکرد.
«طبری» در این باره می نویسد :
«اهل بصره خراج دارابگرد را ندادند وگفتند این مال ، متعلق به بیت المال ما واز آنِ ماست». (۲)
«ابن اثیر» می نویسد :
__________________
۱ ـ ابن ابی الحدید ، همان ، ج ۱۶ ، ص ۱۵ ابوالفرج الإصفهانی ، مقاتل الطالبیین ، ص ۴۵ شیخ مفید ، الإرشاد ، ص ۱۹۱. ابوالفرج می گوید : معاویه این خطبه را پیش از ورود به کوفه ایراد کرد.
۲ ـ محمد بن جریر طبری ، تاریخ الأمم والملوک ، ج ۶ ، ص ۹۵.
