مبارزات حسن بن علی عليه‌السلام پیش از دوران امامت
امام حسن عليه‌السلام ، به شهادت تاریخ ، فردی سخت شجاع وباشهامت بود وهرگز ترس وبیم در وجود او راه نداشت. او در راه پیشرفت اسلام از هیچ گونه جانبازی دریغ نمیورزید وهمواره آماده مجاهدت در راه خدا بود. در این جا به عنوان نمونه ، به چند مورد اشاره می کنیم :
۱. حضور در بدرقه پرخطر ابوذر غِفاری
ابوذر غِفاری ، صحابی صریح اللهجه ، مبارز ونستوه پیامبر ، در برابر خلاف کاری های خلیفه سوم از قبیل رفتار مستبدّانه ، بخشش بیت المال به افراد بنی امیه وگماردن امویان فاسد در مناصب متعدد دولتی ، معترض بود وبا هیچ تهدید یا تطمیع ، از حق گویی ومبارزه با منکَر باز نمی ایستاد. بر اثر انتقادهای ابوذر ، خلیفه او را نخست به شام ، وسپس به رَبَذه تبعید کرد.
هنگام تبعید او به ربذه ، عثمان دستور داد کسی او را بدرقه نکند وبا او صحبت نکند واو را تا ربذه ببرند ، وداماد وپیشکار خود مروان را مأمور اجرای تبعید او کرد.
مردم از بیم مؤاخذه وبازداشت خلیفه ، جرأت نکردند ابوذر را بدرقه کنند ، اما علی عليه‌السلام دستور خلیفه را نادیده گرفته همراه برادرش عقیل ، حسنین وعمار به بدرقه ابوذر شتافت.
حسن بن علی عليهما‌السلام مشغول گفتوگو با ابوذر شد ، مروان که می خواست جلوی بدرقه کنندگان را بگیرد ، گفت : بس کن ای حسن! ، مگر نمی دانی که خلیفه گفتوگو با این مرد را ممنوع ساخته است! ، اگر نمی دانستی بدان.
علی عليه‌السلام از جسارت مروان خشمگین شد وبه طرف او حمله کرد ومرکب او
