سختگیری فوق العاده نسبت به علویان
طرز رفتار مهدی از جهات مختلف با پدرش منصور فرق داشت ، ولی روش این دو ، از یک جهت مثل هم بود وآن سخت گیری فوق العاده نسبت به «علویان» بود. مهدی نیز مثل منصور از هرگونه سخت گیری وفشار نسبت به بنی هاشم فروگذاری نمی کرد وحتی گاهی بیش از منصور خشونت نشان می داد. مهدی که فرزندان علی عليه‌السلام را برای حکومت خود خطرناک می دانست ، همواره در صدد کوبیدن هر جنبشی بود که از طرف آنان رهبری می شد. او با گرایش به سوی تشیع وهم کاری با رهبران علوی به شدت مبارزه می کرد.
مورخان می نویسند : «قاسم بن مجاشع تمیمی» هنگام مرگ خود وصیت نامه ای نوشت وبرای امضای مهدی نزد وی فرستاد. مهدی مشغول خواندن وصیت نامه شد ، ولی همین که به جمله ای رسید که قاسم ضمن بیان عقاید اسلامی خود ، پس از اقرار به یگانگی خدا ونبوت پیامبر اسلام صلى‌الله‌عليه‌وآله ، علی عليه‌السلام را به عنوان امام وجانشین پیامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله معرفی کرده بود ، وصیت نامه را به زمین پرت نمود وآن را تا آخر نخواند! (۱)
تحریم شراب در قرآن
نمونه دیگر از مخالفت شدید مهدی با مظاهر تشیع ، گفتوگویی است که بین او وامام کاظم عليه‌السلام در مدینه رخ داد. در یکی از سال ها مهدی وارد مدینه شد وپس از زیارت قبر پیامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله با امام کاظم عليه‌السلام ملاقات کرد وبرای آن که به گمان خود از نظر علمی آن حضرت را آزمایش کند! بحث حرمت «خَمْر» (شراب) در قرآن را پیش کشید واین پرسش وپاسخ بین او وامام صورت گرفت :
آیا شراب در قرآن مجید تحریم شده است؟ آن گاه اضافه کرد : مردم اغلب می دانند که در قرآن از خوردن شراب نهی شده ، ولی نمی دانند که معنای این
__________________
۱ ـ ابن اثیر ، همان کتاب ، ج ۶ ، ص ۸۴.
