ولی با وجود این ها ، همین روش معاویه در تظاهر به برخی از ظواهر دینی ، درک ماهیّت او را برای عامّه مردم مشکل ساخته بود.
معاویه برای آن که به منصب ومقام خود ، رنگ مذهبی بدهد ، از اوضاع وشرایط به خوبی بهره برداری می کرد. او از یک طرف خونخواهی عثمان را عنوان می ساخت واز طرف دیگر پس از جریان حکمیت وهمچنین به واسطه صلح با امام حسن عليه‌السلام وبیعت مردم با وی ، خود را در افکار عمومی شایسته خلافت قلمداد می کرد.
بنابراین اگر امام حسین عليه‌السلام در زمان او قیامی مسلّحانه به راه می افکند ، وی به سهولت می توانست آن را در افکار عمومی یک اختلاف سیاسی وکشمکش برسر قدرت وحکومت معرفی کند ، نه قیام حق در برابر باطل!
مبارزات امام حسین عليه‌السلام با حکومت معاویه
اما هیچ یک از این موانع باعث نمی شد که امام حسین عليه‌السلام در برابر بدعت ها وبیدادگری های بی شمار معاویه سکوت کند ، بلکه او در آن شرایط پرخفقان که کسی جرأت اعتراض نداشت ، تا آن جا که در توان داشت ، در برابر مظالم معاویه به مبارزه ومخالفت برخاست. در این جا سه مورد از مبارزات امام حسین عليه‌السلام با حکومت معاویه را به عنوان نمونه مورد بررسی قرار می دهیم :
۱. سخنرانی ها ونامه های اعتراض آمیز
در دوران ده ساله امامت امام حسین عليه‌السلام ، که آن حضرت در صحنه سیاسی با معاویه رو به رو بود ، نامه های متعددی بین او ومعاویه رد وبدل شده است که نشانه موضع گیری سخت وانقلابی امام حسین عليه‌السلام در برابر معاویه است. امام به دنبال هر جنایت واقدام ضد اسلامی معاویه او را به شدت مورد انتقاد واعتراض قرار می داد. یکی از مهم ترین این موارد ، موضوع ولیعهدی یزید بود.
