دیگری نیز به مناسبت های دیگر از امام در دست است (۱). بر اساس روایتی ، امام عسکری بامداد روز هشتم ربیع الأول سال ۲۶۰ ه ، اندکی پیش از رحلت ، نامه های فراوانی به مردم مدینه نوشت. (۲)
۳. فعالیت های سرّی سیاسی
امام عسکری عليه‌السلام به رغم تمامی محدودیت ها وکنترل هایی که از طرف دستگاه خلافت به عمل می آمد ، یک سلسله فعالیت های سرّی سیاسی را رهبری می کرد که با گزینش شیوه های بسیار ظریف پنهان کاری ، از چشم بیدار ومراقب جاسوسان دربار ، به دور می ماند. در این زمینه از دو مورد یاد شده در زیر ، می توان به عنوان نمونه یاد کرد :
۱. «عثمان بن سعید عَمْری» که از نزدیک ترین وصمیمی ترین یاران امام بود (۳) ، زیر پوشش روغن فروشی فعالیت می کرد. شیعیان وپیروان حضرت عسکری عليه‌السلام اموال ووجوهی را که می خواستند به امام تحویل دهند ، به او می رساندند واو آن ها را در ظرف ها ومشک های روغن قرار داده وبه حضور امام می رساند. (۴)
۲. «داود بن اسود» ، خدمت گزار امام که مأمور هیزم کشی وگرم کردن حمام خانه حضرت عسکری بود ، می گوید : روزی امام مرا خواست وچوب مدوّر وبلند وکلفتی مانند پایه در ، به من داد وفرمود : این چوب را بگیر ونزد «عثمان بن سعید» ببر وبه او بده. من چوب را گرفته روانه شدم. در راه به یک نفر سقّا برخوردم. قاطر او راه مرا بست. سقا از من خواست حیوان را کنار بزنم. من چوب را بلند کردم وبه قاطر زدم. چوب شکست ومن وقتی محل شکستگی آن
__________________
۱ ـ حسن بن علی بن شعبه ، تحف العقول ، ص ۴۸۶.
۲ ـ مجلسی ، همان کتاب ، ص ۳۳۱.
۳ ـ عثمان بن سعید بعدها به افتخار نمایندگی امام دوازدهم در غیبت صغری نائل گردید وما به خواست خدا در بخش نمایندگان امام دوازدهم شرح حال او را خواهیم نوشت.
۴ ـ شیخ طوسی ، کتاب الغیبه ، ص ۲۱۴.
