اصولاً باید توجه داشت که دولت روم در دربار بنی امیه نفوذ داشت وبرخی از مسیحیان روم در دربار شام مستشار بودند ، چنان که به تصریح مورخان ، یزید هنگام حرکت امام حسین عليه‌السلام به سمت کوفه ، به توصیه «سَرْجون» رومی (۱) «عُبیدالله بن زیاد» را که تا آن موقع والی «بصره» بود ، (با حفظ سمت) به
حکومت کوفه منصوب کرد ، وتا آن موقع حاکم کوفه از طرف یزید «نعمان بن بشیر» بود. (۲)
اینک که چهره پلید یزید وکفر ودشمنی او با اسلام روشن گردید ، به خوبی به علت قیام امام حسین عليه‌السلام برضد حکومت او پی می بریم وبه روشنی در
__________________
مسیح مثل آیین اسلام تحریم شده است.گرایش یزید به مسیحیت ، در حقیقت ، به انحراف ها وبدآموزی های ساختگی ای بود که بعدها در این آئین راه یافته بود!
۱ ـ چنانکه بعضی از دانشمندان گفته اند ، ظاهراً «سَرْجون» معرّب «سرژیوس» می باشد.
۲ ـ ابومخنف ، مقتل الحسین ، ص ۲۲ ؛ طبری ، تاریخ الأمم والملوک ، ج ۶ ، ص ۱۹۹ ؛ ابن اثیر ، الکامل فی التاریخ ، ج ۴ ، ص ۲۳ ؛ شیخ مفید ، الإرشاد ، ص ۲۰۵ ؛ ابوعلی مسکویه ، تجارب الأمم ، ج ۲ ، ص ۴۲. بنا به نقل «فردینان توتل» مسیحی در «معجم أعلام الشرق والغرب = المنجد» ، وزیر مالیه وحسابدار ارتش معاویه «منصور بن سرجون» پدر «یوحنا دمشقی» بوده است. آیت الله لطف الله صافی در کتاب «پرتوی از عظمت حسین عليه‌السلام» در این زمینه می نویسند : «عقّاد» در کتاب «معاویه بن ابی سفیان فی المیزان» (ص ۱۶۸) می گوید : معاویه امور مالی را به «سرجون بن منصور» وپس از او به پسرش «منصور» واگذار کرد. «ابو علی مسکویه» می نویسد : منشی دیوان مالیات حکومت معاویه ویزید «سرجون بن منصور» رومی بود (تجارب الأمم ، ج ۲ ، ص ۲۱۱ و ۲۹۱). از طرف دیگر ، از امام صادق عليه‌السلام روایت شده است : هنگامی که علی بن الحسین عليه‌السلام را با دیگر بازماندگان امام حسین عليه‌السلام در دمشق در خانه مخروبه ای جای دادند ، یکی از آنان گفت : ما را در این خانه جای داده اند که سقف فرو ریزد وما را بکشد. نگهبانان به زبان رومی گفتند : این ها را بنگر ، از خراب شدن خانه می ترسند ، حال آن که فردا آن ها را می برند ومی کشند! علی بن الحسین عليه‌السلام فرمود : هیچ کس از ما زبان رومی را جز من به نیکویی نمی دانست (ابوجعفر محمد بن الحسن الصفار ، بصائرالدرجات ، تصحیح وتعلیق : حاج میرزا محسن کوچه باغی ، جزء۷ ، باب ۱۲ ، ص ۳۳۸) این روایت نشان می دهد که مأموران حکومت یزید ، جهت نگهبانی اسیران ، به زبان رومی سخن می گفته اند وبه احتمال قوی رومی الأصل بوده اند. البته آگاهی امام چهارم از زبان رومی در پرتو علم امامت بوده است واصولاً این روایت در کتاب «بصائر الدرجات» در باب آگاهی امامان از همه زبان ها نقل شده است.
