امّا هرگاه خبر قتل فرمانده در میان سپاه پخش شود ، یک لشگر عظیم با کارآیی فوق العاده ، یک مرتبه روحیه خود را می بازد ومتلاشی می گردد.
رئیس یک جمعیت یا یک لشگر ، مادام که زنده است ، هرچند مثلاً در سفر یا فرضاً در بستر بیماری باشد ، مایه حیات وحرکت ونظم وآرامش آن هاست ، ولی شنیدن خبر از دست رفتن او گرد وغبار یأس ونومیدی را بر سر همه می پاشد.
جمعیت شیعه طبق عقیده ای که به وجود امام زنده دارد ، هرچند او را در میان خود نمی بیند ، اما خود را تنها نمی داند ، واثر روانی این عقیده در روشن نگه داشتن چراغ امید در دل ها ووادار ساختن افراد به خودسازی وآمادگی برای آن قیام بزرگ جهانی ، کاملاً قابل درک است. (۱)
پروفسور «هانری کربن» استاد فلسفه در دانشگاه سوربن (فرانسه) ومستشرق نامدار فرانسوی می گوید :
«به عقیده من مذهب تشیّع تنها مذهبی است که رابطه هدایت الهی را میان خدا وخلق ، برای همیشه نگه داشته است وبه طور مستمر وپیوسته ، ولایت را زنده وپا برجا می دارد.
مذهب یهود ، نبوّت را که رابطه ای است واقعی میان خدا وعالم انسانی ، در حضرت کلیم ختم کرده وپس از آن به نبوت حضرت مسیح وحضرت محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله اذعان ننموده ورابطه مزبور را قطع می کند. همچنین مسیحیان در حضرت مسیح متوقف شده اند. اهل سنت از مسلمانان نیز در حضرت محمد صلى‌الله‌عليه‌وآله توقف کرده وبا ختم نبوّت در ایشان ، دیگر رابطه ای میان خالق ومخلوق ، موجود نمی دانند. تنها مذهب تشیّع است که «نبوّت» را با حضرت محمّد صلى‌الله‌عليه‌وآله ختم شده می داند ، ولی «ولایت» را که همان رابطه هدایت وتکمیل می باشد ، بعد از آن حضرت وبرای همیشه زنده می داند». (۲) پایان
__________________
۱ ـ (آیت الله) مکارم ، همان کتاب ، ص ۲۵۵ ، ۲۵۶.
۲ ـ سالنامه ۲ مکتب تشیّع (مصاحبات استاد علامه طباطبایی با پروفسور هانری کربن درباره شیعه) ۱۳۳۹ ه. ش ، ص ۲۰.
