بنویسیم |
ننویسیم |
بیاموخت |
بیآموخت |
بیاورد |
بیآورد |
١٧. هنگامی که فعل با همزه آغاز می شود ، بعد از افزودن «ب» بر سر فعل ، همزه حذف می شود وبه جای آن «ی» می آید :
بنویسیم |
ننویسیم |
بیفشاند |
بیافشاند |
بینداخت |
بیانداخت |
در موردی که فعل با مصوّت بلند «ای» آغاز شده باشد ، این قاعده مصداق ندارد :
بنویسیم |
ننویسیم |
بایستاد |
بیستاد |
١٨. حرف «ب» که در آغاز یا میان بعضی ترکیب های عربی می آید ، «حرف جَر» است واز کلمه بعد جدا نمی شود :
بنویسیم |
ننویسیم |
ما بازاء |
ما به ازاء |
برأی العینبه |
رأی العین |
بعینه |
به عینه |
بالعکس |
به العکس |
بالاخره |
به الاخره |
١٩. پیشوند «ب» به کلمه بعد متّصل می شود. این کلمه تَکحرف است ودارای های غیرملفوظ نیست :
بنویسیم |
ننویسیم |
بخرد |
به خرد |
بِنام (= مشهور) |
به نام «به» |
٢٠. حرف اضافه «به» از کلمه بعد جدا نوشته می شود :
بنویسیم |
ننویسیم |
به او |
باو |
رو به رو |
روبرو |
سر به سر |
سربسر |
یک به یک |
یک بیک |