٩. «که» از کلمه «است» جدا نوشته می شود :

این ، کتابی است که ….

«ام ، ای ، ایم ، اید ، اند»

١٠. واژه های مزبور اگر پس از کلمه ای قرار گیرند که به حرف صامت یا به مصوّت کوتاه «و» ختم شوند ، همزه آنها حذف می شود :

١١. اگر بعد از کلمه ای قرار گیرند که به «ه» غیر ملفوظ ختم شود ، همزه باقی می ماند : آزاده ام افتاده ام.

١٢. هرگاه کلمه قبل به «الف» ختم شود ، همزه به «ی» تبدیل می شود : توانایند زیبایند. نیز اگر به «او» ختم شود ، چنین می شود : دانشجویید خوشخوییم.

١٣. اگر کلمه به مصوّت بلند «ای» ختم شود ، همزه حذف نمی شود : ایرانی ام ـ اصفهانی ام ـ امریکایی اند.

«اِی» (حرف ندا)

١٤. «ای» همیشه از کلمه بعد جدا نوشته می شود :

١٥. «ب» را همواره پیوسته به فعل می نویسیم :

١٦. هنگامی که فعل با «آ» آغاز می شود ، برای پیوستن «ب» به فعل ، علامت مد حذف می شود ومیانجی «ی» بین «ب» وفعل می آید :