سلیقه های متفاوتند؛ امّا پسندیده نیست که یک ویراستار در یک اثر خاص ، چند گونه وچندگانه عمل کند : گاه واژه ای را متّصل بنویسد وگاه منفصل؛ برای یک مفهوم کلیدی گاه ازاین اصطلاح استفاده کند وگاه از اصطلاحی دیگر؛ نشانه های سجاوندی را در جاهای گوناگونبه شیوه های مختلف به کار بَرَد؛ و…. ویراستار خبره باید در همه مراحل ، خصوصاً در مرحله ششماز روند کار ویرایش که پیش تر به آن اشاره کردیم ، وحدت روش در کار خویش را وارسی وتأمین کند.

دو. پایبندی به اصول وقواعد ویرایش ، به هنگام انجام دادن اصلاحات. این اصول عبارتند از :

درستی وبقاعده بودن.

پذیرش عرفی.

اعتدال ومیانه روی.

تنوّع ودلنشینی.

سازگاری با مخاطب اثر.

سه. توجّه به سبک های متفاوت وگوناگونی های آن ها.

چهار. پرهیز از ملاحظه بیجا در کار پدیدآورنده.

پنج. رعایت نظم وخوانایی وزیبایی تصرّفات ویرایش. تأکید می شود که ویرایش با رنگی متمایز از رنگ متن انجام شود.

شش. ارائه پیشنهادها وتذکّرات به پدیدآورنده.

هفت. مشاوره با اهل فن ، ومطالعه وبازبینی کارهای پیشین خود ، به منظور پرهیز از جمود ودرجا زدن.

نشان های ویرایشی

اکنون نوزده نشانه از موارد عمده نشان گذاری (مارک آپ) ویرایشی را می آوریم. البتّه دراین مورد ، شیوه یکسانی وجود ندارد. ما می کوشیم ساده ترین راه را که در عین حال موردپذیرش بسیاری از ویراستاران باشد ، عرضه کنیم. نیز سعی می کنیم روشی را پیشنهاد نماییمکه به ویراستار یاری رساند تا اصلاحات را در متن انجام دهد وبه تکرار آنها در حاشیه ناچارنشود. تنها چند نشان را ویژه حاشیه قرار داده ایم. اگر از این نشان ها کمک نگیریم وبخواهیم همه توضیحات واصلاحات را به زبان معمول بنویسیم ، ویرایش سبب شلوغی وهرج ومرجدر متن می شود.