مبانی عروض

یک. مُصَوِّت وصامِت

در فارسی ، شش مصَوّت (١) داریم ، سه کوتاه وسه بلند :

بقیه اصوات را صامت (٢) می نامند که ٢٣ عدد هستند. (٣)

دو هجا

هجا (٤) (= سیلاب = بخش) ترکیبی است از یک مصَوّت با یک یا دو ویا سه صامت.

تعداد هجاهای هر کلمه برابر است با تعداد مصوّت های آن. هجا دو گونه است :

یکم. هجای بلند :

(١) صامت + مصَوّت کوتاه + صامت :

دَر (dar)

دِل (del)

بُن (bon)

(٢) صامت + مصوّت بلند :

با (baa)

بُو (buu)

بی (bii)

تذکّر : طبق قرارداد ، مصوّت بلند را در «املای عروضی» دوبار می نویسند.

دوم. هجای کوتاه :

صامت + مصوّت کوتاه :

نَه (na)

کِه (ke)

چُو (čo).

__________________

١ ـ vowel.

٢ ـ onsonant.

٣ ـ توجّه کنید که مثلاً ث وس وص یک صدا به شمار می آیند. دو. هِجا.

٤ ـ syllable.