درس سیزدهم :
درست نویسی واژگانی (٢) (*)
از گرفتاری های رایج اهل قلم ، تسلّط نداشتن بر فنّ اِملا است. همان قدر که «درست نویسی املایی» به یک نوشته آبرو می بخشد ، «غلط نویسی املایی» نشان دهنده کم مایگی وبی دقّتی وسهل انگاری نویسنده است. به ویژه ، نویسندگان جوان وپرحوصله باید با بردباری به آموختن روش درست املایی روی آورند وروا ندارند که غلط های املایی مایه کم اعتباری آثارشان شود.
در این جا ، فهرستی از برخی واژه های متشابه (= دارای تلفّظ یکسان ، امّا با املا ومعنای متفاوت) را می آوریم تا سرآغازی برای مطالعات جدّی املایی باشد. سپس به بعضی واژه های غیر متشابه نیز که معمولاً در املای آنها خطا صورت می پذیرد ، اشاره می کنیم ، باشد که نویسندگان کوشا با مطالعه فرهنگ های لغت ونیز آثار معتبر نثر فارسی ، این راه را جدّی واستوار دنبال کنند. سرانجام هم فهرست برخی ازغلط های مشهور را می آوریم.
فهرست برخی واژه های متشابه
آثِمْ : گناهکار عاصِم : نگهبان آجِل : آینده عاجِل : شتابنده آخِر : پایان آخَر : دیگر آذر : ماه شمسی آزر : عموی ابراهیم (علیه السلام) |
|
آقا : مرد آغا : بانو ، خانم آمِر : امر کننده عامِر : آباد کننده اَبلغ : رساتر اَبلق : سیاه وسفید اَتباع : پیروان اِتِّباع : پیروی کردن |
__________________
١ ـ منبع اصلی) نظام الدّین نوری : راهنمای نگارش وویرایش.