درس سى وچهارم
نامه نگاری وخلاصه نویسی (*)
١. نامه نگاری
نامه نگاری ، گفت وگویی است کتبی که هر کس در زندگانی خود ، کم یا زیاد ، به آن نیاز دارد. برای نویسنده ، نامه نگاری تنها یک وسیله ارتباط نیست ، بلکه می تواند از طریق آن ، پنجره ای به اقلیمی نو بگشاید. در این فصل ، اصول نامه نگاری را عرضه می کنیم ومشتاقان نامه نگاری ادبی را به هنگامی دیگر امید می بخشیم.
هستند مدیران ، قاضیان ، صاحب منصبان ، وفرهنگیانی که وقتی دست به قلم می برند تا نامه ای بنویسند ، هم خود را شرمنده می سازند وهم دیگران را گرفتار. برای نمونه ، به این نامه شیوا (!) بنگرید که رئیس اداره آموزش وپرورش … قلمی فرموده اند :
احتراماً به اطّلاع میرساند کلّیه دانش آموزانیکه به عنوان طرح رافع استفاده نمایند مدارس موظّفند ٣٠% هزینه ثبت نام متقبّل شوند و ٧٠% را اداره تقبّل نموده وضمناً هزینه کلاسهای فوق برنامه وحقّ سرویس ، شایسته است در صورت استفاده دانش آموزان میباشند. (٢)
آیا از این نامه چیزی فهمیدید؟ آیا این نامه احتراماً (!) ابلاغ نشده است تا دستور کار دیگران باشد؟ آیا حُکمی که یک قاضی اِنشا می کند نباید برای کارگزاران ونیز اطراف دعوا مفهوم باشد؟ آیا …؟
به ویژه برای دانشورانِ جامعه که الگوی فرهنگ این سرزمینند ، ننگ است که نامه های پرغلط وناشیوا بنگارند ودیگران را به تعجّب وخنده ، وگاه گریه ، وادارند.
آیا نمی توان همان نامه را به گونه ای نوشت که هم مخاطبان آن وهم اهل فضل ودانش از خواندن آن بهره گیرند؟ آیا این گونه نوشتن پسندیده تر نیست (؟) :
با احترام ، اطّلاع می دهد که سی درصد هزینه ثبت نام استفاده کنندگان ازطرح رافعرا مدارس؛
__________________
١ ـ منبع اصلی) نادر وزین پور : بر سمند سخن / ٢١٩ ٢٤١.
٢ ـ روزنامه سلام ، ٨ مهر ١٣٧٥.
