طباطبائى تراوش كند.

علامه سيد محمد حسين طباطبائى از يكى از خاندان هاى بزرگ علم برخاسته اند وچهارده پشت ايشان از دانشمندان وعلماى به نام تبريز بوده اند.

ولادت ايشان در پايان سال ١٣٢١ هجرى قمرى مصادف با ١٢٨٢ شمسى در تبريز به وقوع پيوست وايشان در زادگاه خود تحصيلات مقدماتى را دنبال كردند.

پس از اتمام اولين مراحل علمى در ١٣٠٤ رهسپار نجف اشرف شدند وده سال در آن مركز بزرگ تشيع به تكميل معلومات خود در شعبه هاى مختلف علوم اسلامى پرداختند. فقه واصول را نزد استادان معروف : نائينى وكمپانى وفلسفه را نزد سيد حسين بادكوبى كه خود از شاگردان جلوه وآقاعلى مدرس بود ورياضيات را نزد آقا سيد ابوالقاسم خوانسارى واخلاق را در محضر حاج ميرزا على قاضى كه در حكمت عملى وعرفان مقامى بس ارجمند داشتند تلمذ كرد. سپس در سال ١٣١٤ به زادگاه خود مراجعت فرمودند.

تحصيلات ايشان فقط محدود به سطوح عادى فقه نبود بلكه علاوه بر عميق ترين تحصيلات در صرف ونحو وادبيات عرب وفقه واصول ، ايشان يك دوره كامل از رياضيات قديم از « اصول » اقليدس تا « مجسطى » بطلميوس ونيز فلسفه وكلام وعرفان وتفسير را فرا گرفتند ودر اين علوم به مرحله اجتهاد نائل آمدند.

شهرت علامه طباطبائى در تهران وحوزه هاى ديگر علمى ايران خارج از تبريز هنگامى آغاز شد كه در اثر حوادث سياسى جنگ دوم جهانى وعواقب بعد از آن ، ايشان از مسقط الرأس خود به قم مهاجرت كردند واز سال ١٣٢٥ شمسى در آن جا ساكن شدند ، وبدون كوچك ترين سرو صدا مجالس درس خود را در تفسير وحكمت آغاز كردند ، ودر سفرهاى پياپى به تهران با علاقه مندان به حكمت ومعارف اسلامى نيز تماس حاصل كردند ، وحتى از بحث ومناظره با مخالفان دين و