آن حضرت در زىِّ فقرا مى زيست وبا فقر افتخار (١) مى كرد ولحظه اى از وقت خود را بيهوده نمى گذرانيد بلكه وقت خود را سه بخش كرده بود : بخشى اختصاص به خدا داشت وبا عبادت وياد خدا مى گذشت وبخشى به خود واهل خانه ونيازمندى هاى منزل مى پرداخت وبخشى از آن مردم بود ودر اين بخش به نشر وتعليم معارف دينى واداره امور جامعه اسلامى واصلاح مقاصد آن وسعى در رفع حوايج مسلمين وتحكيم روابط داخلى وخارجى وساير امور مربوطه مى پرداخت.
آن حضرت پس از ده سال اقامت مدينه در اثر سمى كه زنى يهودى در غذاى وى خورانيده بود نقاهت پيدا نمود پس از چند روز رنجورى رحلت فرمود وچنان كه در رواياتى وارد است آخرين كلمه اى كه از زبانش شنيده شد توصيه بردگان وزنان بود.
پيغمبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله وقرآن
از پيغمبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله نيز مانند ساير پيغمبران معجزه مى خواستند وآن حضرت نيز وجود معجزه را در پيغمبران تأييد مى كرد چنان كه در قرآن كريم بالصراحه تأييد شده.
از آن حضرت معجزات بسيارى رسيده كه نقل برخى از آنها قطعى وقابل اعتماد مى باشد ولى معجزه باقيه آن حضرت كه هم اكنون زنده است همانا قرآن كريم است كه كتاب آسمانى اوست. قرآن كريم كتابى است آسمانى كه به شش هزار وچند صد آيه مشتمل است وبه صد وچهارده سوره بزرگ وكوچك تقسيم مى شود.
آيات كريمه قرآنى در مدت بيست وسه سال ايام بعثت ودعوت پيغمبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله تدريجاً نازل شده از كمتر از يك آيه تا يك سوره تمام ، در حالات مختلفه شب وروز ، سفر وحضر وجنگ وصلح وروزهاى سخت ولحظات آسودگى وحى گرديده است.
__________________
(١) در روايت مشهور مى فرمايد : « الفقر فخرى » در مطالب اين فصل به كتاب سيره ابن هشام وسيره حلبى وبحارالانوار ، ج ٦ وغير آن مراجعه شود
