٦. بيانى ديگر.

٧. استمرار وتوالى آفرينش.

انسان از روح وبدن مركب است

كسانى كه به معارف اسلامى تا اندازه اى آشنايى دارند مى دانند كه در خلال بيانات كتاب وسنت سخن روح وجسم يا نفس وبدن بسيار به ميان مى آيد وبا اين كه تصور جسم وبدن كه به كمك حس درك مى شود تا اندازه اى آسان است تصور روح ونفس خالى از ابهام وپيچيدگى نيست.

اهل بحث از متكلمين وفلاسفه شيعه وسنى در حقيقت روح نظريات مختلفى دارند ولى تا اندازه اى مسلم است كه روح وبدن در نظر اسلام دو واقعيت مخالف همديگر مى باشند. بدن به واسطه مرگ خواص حيات را از دست مى دهد وتدريجاً متلاشى مى شود ولى روح نه اين گونه است بلكه حيات بالاصاله از آن روح است وتا روح به بدن متعلق است بدن نيز از وى كسب حيات مى كند وهنگامى كه روح از بدن مفارقت نمود وعلقه خود را بريد ( مرگ ) بدن از كار مى افتد وروح هم چنان به حيات خود ادامه مى دهد.

آنچه با تدبر در آيات قرآن كريم وبيانات ائمه اهل بيت عليهم‌السلام به دست مى آيد اين است كه روح انسانى پديده اى است غير مادى كه با پديده بدن يك نوع همبستگى ويگانگى دارد. خداى متعال در كتاب خود مى فرمايد :

﴿ وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ مِنْ سُلالَةٍ مِنْ طِينٍ* ثُمَّ جَعَلْناهُ نُطْفَةً فِي قَرارٍ مَكِينٍ* ثُمَّ خَلَقْنَا النُّطْفَةَ عَلَقَةً فَخَلَقْنَا الْعَلَقَةَ مُضْغَةً فَخَلَقْنَا الْمُضْغَةَ عِظاماً فَكَسَوْنَا الْعِظامَ لَحْماً ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ ﴾(١)

__________________

(١) مؤمنون ، آيات ١٢ - ١٤