جنين در تخم يا در رحم از آغاز تكون به سوى حيوان كاملى رهسپار مى باشد.

قرآن كريم در تعليم خود ( كه مطلق آفرينش وپرورش اشياء را به خدا نسبت مى دهد ) اين رهسپارى وكشش را كه هر نوع از انواع آفرينش در راه كمال خود دارد به هدايت الهى ورهبرى خدايى نسبت مى دهد چنان كه مى فرمايد : ﴿ الَّذِي أَعْطى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدى ﴾(١)

ومى فرمايد : ﴿ الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّى* وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدى ﴾(٢) وبه نتيجه هاى نامبرده اشاره كرده مى فرمايد : ﴿ وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيها ﴾(٣)

ومى فرمايد : ﴿ وَما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَالْأَرْضَ وَما بَيْنَهُما لاعِبِينَ* ما خَلَقْناهُما إِلَّا بِالْحَقِّ وَلكِنَّ أَكْثَرَهُمْ لا يَعْلَمُونَ ﴾(٤)

هدايت خصوصى

بديهى است نوع انسان از اين كليات مستثنى نيست وهمين هدايت تكوينى كه در همه انواع آفرينش حكومت مى كند در وى نيز حكومت خواهد كرد وچنان كه هر نوع با سرمايه اختصاصى خود به سوى كمال خود رهسپار مى شود وهدايت مى يابد انسان نيز با هدايت تكوينى به سوى كمال واقعى خود هدايت مى يابد انسان در عين اين كه با انواع ديگر نباتى وحيوانى در بسيارى از خصايص شريك است خصيصه اختصاصى دارد كه از ديگران تميزش مى دهد وآن ( خرد ) است.

خرد است كه انسان به واسطه آن به تفكر پرداخته از هر وسيله اى ممكن به نفع

__________________

(١) طه ، آيه ٥٠. خدايى كه به هر چيزى آفرينش ويژه اش را داده وپس از آن راهنمايى كرده ( به سوى هدف زندگى وآفرينش )

(٢) اعلى ، آيه ٣٢

(٣) بقره ، آيه ١٤٨. هر كدام هدف وغايتى دارد كه آن را در پيش مى گيرد

(٤) دخان ، آيه ٣٩. ما آسمان ها وزمين وآنچه را كه در ميان آنهاست براى اين كه بازى كنيم ، نيافريديم ( بى هدف نيستند ) نيافريديم آنها را مگر با آفرينش حق ( هدف وغرضى در ميان است ) ولى بيشتر مردم نمى دانند