امام دوم

امام حسن مجتبى عليه‌السلام ( آن حضرت وبرادرش امام حسين عليه‌السلام ) دو فرزند اميرالمؤمنين على عليه‌السلام بودند از حضرت فاطمه عليها‌السلام دختر پيغمبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله وپيغمبر اكرم بارها مى فرمود كه حسن وحسين فرزندان منند وبه پاس همين كلمه على عليه‌السلام به ساير فرزندان خود مى فرمود : « شما فرزندان من هستيد وحسن وحسين فرزندان پيغمبر خدايند (١) . »

امام حسن عليه‌السلام سال سوم هجرت در مدينه متولد شد (٢) وهفت سال واندى جد خود را درك نمود ودر آغوش مهر آن حضرت به سر برد وپس از رحلت پيغمبر اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله كه با رحلت حضرت فاطمه سه ماه يا شش ماه بيشتر فاصله نداشت تحت تربيت پدر بزرگوار خود قرار گرفت.

امام حسن عليه‌السلام پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا وطبق وصيت آن حضرت ، به امامت رسيد ومقام خلافت ظاهرى را نيز اشغال كرده نزديك به شش ماه به اداره امور مسلمين پرداخت ودر اين مدت معاويه كه دشمن سرسخت ( على ) وخاندان او بود وسال ها به طمع خلافت ( در ابتدا به نام خون خواهى خليفه سوم واخيراً به دعوى صريح خلافت ) جنگيده بود به عراق كه مقر خلافت امام حسن عليه‌السلام بود لشكر كشيد وجنگ آغاز كرد واز سوى ديگر سرداران لشكريان امام حسن را تدريجاً با پول هاى گزاف ونويدهاى فريبنده اغوا نمود ولشكريان را بر آن حضرت شورانيد (٣) .

__________________

(١) مناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ٢١ و٢٥ وذخائر العقبى ، ص ٦٧ و١٢١.

(٢) مناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ٢٨ ؛ دلائل الامامة طبرى ( چاپ نجف سال ١٣٦٩ هجرى ) ص ٦٠ ؛ فصول المهمه ، ص ١٣٣ ؛ تذكرة الخواص ، ص ١٩٣ ؛ تاريخ يعقوبى ( چاپ نجف سال ١٣١٤ هجرى ) ج ٢ ، ص ٢٠٤ واصول كافى ، ج ١ ، ص ٤١٦.

(٣) ارشاد مفيد ، ص ١٧٢ ؛ مناقب ابن شهرآشوب ، ج ٤ ، ص ٣٣ وفصول المهمه ، ص ١٤٤.

۲۱۲۱