لذات روحانی

نعمتهای روحانی بهشت به مراتب از لذتهای مادی و جسمانی والاتر و پرشکوه تر است ولی از آنجا که نعمتهای معنوی معمولا در وصف نمی گنجد (يعنی گفتنی و شنيدنی نيست بلکه رسيدنی، يافتنی و چشيدنی است) لذا در قرآن و احاديث غالبا سر بسته به آن اشاره شده است بطور فشرده و خلاصه:

١ ـ احترام مخصوص: از هنگام ورود به بهشت استقبال فرشتگان و احترامات ويژه آغاز می شود و از هر دری فرشته ها وارد شده و می گويند سلام بر شما به جهت صبر و استقامتتان چه عاقبت خوبی پيدا کرديد.

٢ ـ محيط آرامش: بهشت دار السلام است، خانه امن و امان است: ادخُلُوا الجَنَّةَ لا خَوفٌ عَلَيكُم وَلا أَنتُم تَحزَنونَ (داخل بهشت شويد که ديگر هيچ ترس و هيچ غصه ای بر شما نخواهد بود). (١)

٣ ـ دوستان و همراهان باوفا: يکی از بهترين لذات روحانی بهره مند شدن از دوستان باصفا و با کمال است آنچه قرآن تعبيرش چنين است ...وَحَسُنَ أُولـٰئِكَ رَفيقًا (چه رفيقان خوبی اين فضل و مرحمت خداوند است).

٤ ـ برخوردهای آميخته از محبت: در بهشت صفا و صميميت و محبت فضا را پر نشاط می کند هيچ سخن بيهود ای نيست فقط سلام است، في شُغُلٍ فاكِهونَ (سرگرميهای خوشحال کننده دارند).

٥ ـ نشاط و خوشحالی فوق العاده: تَعرِفُ في وُجوهِهِم نَضرَةَ النَّعيمِ (در چهره های آنان طراوت و نشاط نعمت را می بينی) (٢)، وُجوهٌ يَومَئِذٍ مُسفِرَةٌ * ضاحِكَةٌ مُستَبشِرَةٌ (صروتهايی که در آن روز، نورانی، گشاده، خندان و

__________________

(١) سوره اعراف، آيه ٤٩.

(٢) سوره مطففين، آيه ٢٤.