درس سی و ششم

نفخه صور ــ نامه اعمال

پايان دنيا و آغاز جهان ديگر با صيحه ای عظيم

در آيات فراوانی از قرآن مجيد اشاره به نفخ صور شده است و از مجموع اين آيات استفاده می شود که: دو مرتبه در صور دميده می شود:

١ ـ در پايان جهان که همه خلايق می ميرند و اين نفخه مرگ است.

٢ ـ در آستانه برپايی قيامت که همه زنده می شوند و اين نفخه حيات است، درباره اين دو حادثه مهم قرآن تعبيرات مختلفی دارد: نفخ صور ـ صيحه ـ نقر در ناقور ـ صاخّه ـ قارعه ـ زجره.

وَنُفِخَ فِي الصّورِ فَصَعِقَ مَن فِي السَّماواتِ وَمَن فِي الأَرضِ إِلّا مَن شاءَ اللَّـهُ ثُمَّ نُفِخَ فيهِ أُخرىٰ فَإِذا هُم قِيامٌ يَنظُرونَ (و در صور دميده می شود و تمام کسانی که در آسمانها و زمين هستند می ميرند مگر کسانی که خدا بخواهد سپس بار ديگر در صور دميده می شود که ناگهان همه به پا می خيزند و در انتظار حساب و جزا هستند) و آيه های ٨٧ از سوره نمل، ٥١ از سوره يس، ١٣ از سوره حاقه، ١٠١ از سوره مومنون، ٩٩ از کهف، ١٠٢ طه، ١٨ نبا، ٧٣ انعام، و آيه ٥٣ از سوره يس از اين واقعه به عنوان صيحه ياد کرده است:

۲۳۷۱