درس بيست و دوم

نبوت خاصه (بخش دوم)

جهان بينی قرآن

اگر توجه به محيطی که قرآن در آن نازل شد بکنيم بيشتر به عظمت قرآن و پيامبر اکرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم پی می بريم.

سرزمين حجاز به اعتراف همه مورخان از عقب افتاده ترين مناطق جهان در آن زمان بود، از نظر عقيدتی به بت پرستی علاقه فراوان داشتند از توحيد و يگانه پرستی سخت تعجب می کردند و هنگاميکه پيامبر گرامی اسلام آنها را به يکتا پرستی دعوت می کرد می گفتند أَجَعَلَ الآلِهَةَ إِلـٰهًا واحِدًا إِنَّ هـٰذا لَشَيءٌ عُجابٌ «آيا اين همه خدايان را ميخواهد تبديل به خدای واحدی کند اين راستی چيز عجيب و باور نکردنی است». (١)

در محيطی که کمتر کسی پيدا می شود که حتی سواد خواندن و نوشتن داشته باشد فردی درس نخوانده و مکتب و استاد نديده برخاست و کتابی آورد آنچنان پرمحتوا که بعد از چهارده قرن هنوز دانشمندان به تفسير آن مشغولند و هر زمان حقايق تازه ای از آن کشف می کنند. ترسيمی که قرآن از جهان هستی می کند بسيار دقيق و حساب شده است توحيد را به کاملترين صورت بيان می کند، اسرار آفرينش زمين و آسمان و خلقت

__________________

(١) سوره صاد، آيه ٥.