درس چهلم
مساله شفاعت يکی از مسائل مهم اعتقادی و دينی است و در قرآن مجيد و روايات معصومين علیهمالسلام از آن ياد بسيار شده است برای روشن شدن بحث به مطالبی بايد توجه کنيم:
١ ـ معنی شفاعت چيست؟ در لسان العرب واژه شفع چنين آمده است: الشَّافِعُ: الطالب لغيره يَتَشَفَّعُ به إِلى المطلوب. (شافع کسی است که چيزی برای غير خود طلب می کند...) و در مفردات راغب واژه شفع چنين آمده است الشَّفَاعَةُ: الانضمام إلى آخر ناصرا له و سائلا عنه (شفاعت منضم شدن کسی به ديگری است به منظور اينکه او را ياری داده و از طرف او خواسته هايش را بخواهد)، و حضرت علی عليهالسلام در اين مورد چنين می فرمايند: الشَّفِيعُ جَنَاحُ الطَّالِب (شفاعت کننده برای طالب آن به منزله بالی است که با کمک آن به مقصد می رسد). (١)
٢ ـ آنچه مورد بحث ما است شفاعتی است که يک طرف آن خداوند باشد يعنی شفاعت کننده بين خلق و خالق واسطه شود و در اينجا شفاعت بين دو مخلوق مورد بحث نيست و به تعبير ديگر شفاعت، قرار گرفتن موجودی قويتر و بهتر در کنار موجود ضعيفتر و کمک کردن به او
__________________
(١) نهج البلاغه، حکمت ٦٣.