درس بيستم

نبوت عامه (بخش ششم)

مقصود از ذنب در سوره فتح چيست؟

إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا * لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّـهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ «ما فتح کرديم برای تو فتحی آشکار تا بپوشانيم ذنب گذشته تو را...» (١). اين هم از مواردی است که تصور شده قرآن نسبت گناه به پيامبر عزيز اسلام داده و سپس بخشيده شده است در اين مورد نيز معانی اصلی ذنب و غفران در نظر گرفته نشده است و متاسفانه از اصل معنی غفلت شده است.

فرهنگ عرب معنای اصلی و مفهوم اصلی و مفهوم کلی ذنب را دنباله يا اثر و به عبارت ديگر نتيجه و عکس العمل می داند المنجد می نويسد: ذنب ذنباً: تبعه فلم يفارق اثره «ذنب عبارت است از نتايج عمل و آثاری که از آن جدا نمی گردد» ، و اينکه به گناه ذنب گفته می شود به علت اين است که گناه دنباله عمل نادرست و اثر و نتيجه آنست. بنابراين با توجه به معنايی که قبلا برای غفران (پوشش) بيان کرديم معنای آيه روشن می شود برای توضيح بيشتر به حديثی توجه کنيد:

امام رضا عليه‌السلام در توضيح آيه مذکور فرموده اند: از نظر مشرکين مکه هيچ

__________________

(١) سوره فتح، آيه ١.

۲۳۷۱