درس نوزدهم

نبوت عامه (بخش پنجم)

آيا قرآن به پيامبران نسبت گناه داده است؟

بعد از بحث درباره عصمت پيامبران اين سوال مطرح می شود که مقصود از: ذنب، عصيان و ظلم بر نفس که درباره بعضی پيامبران در قرآن آمده چيست؟ برای روشن شدن مطلب به چند نکته بايد توجه کنيم:

١ ـ مقصود از عصمت انبياء همان گونه که قبلا توضيح داديم اين است که انبياء کار حرام و گناه نمی کنند اما کاری که ترک آن بهتر است ولی انجام آن حرام نيست از انبياء گذشته ممکن و جايز است و هيچ منافاتی با عصمت آنان ندارد.

٢ ـ نکته مهم توجه کردن به معنای صحيح کلمات قرآن است زيرا قرآن بر لغت عرب نازل شده است و بايد ديد که فرهنگ عرب کلمات قرآن را چگونه معنی کرده است ولی متاسفانه گاهی در اثر بی توجهی به اين مهم برخی آيات قرآن نادرست معنی می شود.

٣ ـ توجه جدی به تفسيرهايی که از اهل بيت عصت و طهارت علیهم‌السلام برای آيات قرآن شده است، زيرا آنان مفسر اصلی قرآنند.

ما اکنون به چند مورد از آياتی که بعضی تصور کرده اند در آنها به

۲۳۷۱